اولا" اتفاقات خوشایند و ناخوشایند، نسبی هستند. یعنی یک اتفاق ممکن است برای یک شخصی حادثه شگفت انگیز و خوشایندی تلقی بشود. درحالی که همان رویداد برای کسی دیگر، یک حادثه معمولی بوده و یا حتی شوم محسوب گردد.
هرکسی نسبت به حوادث و اتفاقات زندگی، عکس العمل و برداشت خاص خودش را دارد. لذا به راحتی نمی‌توان اتفاقات و حوادث خوشایند یا ناخوشایند را در دو گروه کاملا"مشخص و مجزا طبقه بندی نمود.
اتفاقات زیادی ممکن است در زندگی رخ بدهند که از نظر ما ناخوشایند محسوب بشوند. مثلا" خانمی را در نظر بگیرید که در آزمون راهنمایی و رانندگی مردود شده است. این خانم به شدت ناراحت است.آدم ها ناراحت می‌شوند چون می‌خواهند خودشان را تبرئه کنند.
ناراحتی ندارد. کمی آرامش و مروری مجدد و آزمونی دیگر. در واقع ما برای گول زدن خودمان و دیگران، ناراحت و غمگین می‌شویم. قصد داریم بگوئیم که مستحق این شکست نبوده ایم. می‌خواهیم بگوئیم که ما بیشتر از آنچه که نصیبمان شده است تلاش کرده بودیم.
می‌خواهیم اشتباه و نقصان کار خودمان را از گردن خود باز کنیم. ما ناراحت می‌شویم چون که فکر می‌کنیم به این ترتیب آسیب سختی متوجه ما خواهد شد.
آسیب سخنان و متلک دیگران، آسیب تلف شدن وقت و هزینه مجدد. آسیب خودکم بینی و تصور اینکه من چقدر بی عرضه و ناتوان هستم که حتی نتوانستم در بار اول قبول بشوم. آسیب اینکه جواب خانواده و دوستانم را چه بدهم.
آسیب و دغدغه اینکه دیگران اکنون روی من چه طرز فکر و باوری خواهند داشت. همانگونه که ملاحظه میشود این ها همه در ذهن آن خانم پدیدار شده اند. شاید اصلا" هیچ کسی در این مورد به ایشان فکر نکند. شاید هیچ کسی در مورد ایشان قضاوتی نداشته باشد.
هرکسی دغدغه خودش را دارد. آنکه قبول شده مگر بیکار است که بعد از قبولی بیاید و بنشیند و شروع به شماتت و سرزنش ایشان کند؟ این شما هستید که همچنان خودتان را درگیر و مشغول آن افکار بیهوده نموده اید.
این خانم با ایجاد احساس ناامنی درخود، درواقع هر لحظه درحال ارسال پیام های منفی است. ضمیرناخودآگاه ایشان همانگونه که از نامش هم معلوم است، ناخودآگاه اطلاعات را به کائنات ارسال می‌کند. کائنات با دریافت این اطلاعات شروع به معادل سازی کیفیت اتفاقات زندگی وی خواهد نمود.
آن خانم شاید خودش نداند که با ایجاد احساس منفی و ناراحتی در خود، در حال جذب اتفاقات بد است. عموما" آدمها متوجه این موضوع نمی‌شوند. زیرا اگر می‌دانستند هرگز اجازه نمی‌دادند تحت هیچ شرایطی احساسی منفی در آنها تولید بشود.
کائنات اطلاعات دریافتی از طرف آن خانم را به حساب یک دستورالعمل اجرائی خواهند گذاشت. کائنات نمی‌تواند متوجه بشود که آن خانم سفارش حوادث ناگوار را نداده است.
کائنات هرگز نمی‌تواند تشخیص بدهد که این پیام ها فقط نتیجه یک تفکر و باور منفی و اشتباه است. لذا کیفیت زندگی ما بر اساس آن دستورالعمل شکل واقعیت به خود میگیرد.
آن خانم پس از آن، اتفاقات و حوادث ناخوشایندی دیگری را تجربه می‌کند. اتفاقات و حوادثی که پشت سر هم رخ می‌دهند، که قطعا" خودش را هم متعجب خواهد نمود. متعجب و عصبانی از اینکه این همه اتفاقات ناخوشایند چرا باید برای او رخ بدهند؟
پس از تجربه اتفاقات ناخوشایند بعدی، این باور در ذهن او قوت میگیرد که او براستی بی استعداد است. تمام آن افکار بیهوده و منفی که بعد از مردود شدن در آزمون در ذهن خود ایجاد کرده بود حالا واقعی شده اند.
زیرا که شکست ها و اتفاقات ناخوشایند بعدی تاثیر و گواهی بر ناتوانی و ضعیف بودن او خواهند داشت. به همین خاطر این خانم در آزمون بعدی هم به احتمال زیاد مردود میشود.
چون او با تفکرات و احساسات منفی خود، همچنان اتفاقات ناخوشایند را درخواست کرده است. قطعا" قبول شدن در آزمون رانندگی یک اتفاق خوب است. یک حادثه ناگوار محسوب نمیشود. پس با توجه به درخواست آن خانم، ایشان مجددا" مردود خواهند شد.
دوباره افکار و باورهای غلط شروع به کار خواهند کرد. تا زمانی که احساس این خانم منفی است، این پروسه ایجاد اتفاقات ناخوشانید ادامه دارد.
زیرا که ماندن در احساس منفی، احساسات بد و در ادامه اتفاقات ناگواری را به همراه خواهد داشت. لذا برای اینکه کیفیت اتفاقات زندگی شما به شکل خوشایندی رخ بدهند همیشه احساس مثبتی داشته باشید.
ممکن است کسی بگوید که این همه اتفاقات ناگوار برایم رخ داده. چگونه میتوانم احساس خوبی داشته باشم؟ دقیقا" نکته همین جاست. چون قرار است که این اتفاقات دیگر تکرار نشوند شما باید احساس خوبی داشته باشید.
باید حال خوبی داشته باشید تا کیفیت اتفاقات زندگی شما بهبود پیدا کند.این قانون کائنات است. البته منظورم این نیست که بابت اتفاق ناگواری که رخ داده خوشحالی کنید و احیانا" جشن بگیرید. نه. منظور آن است که روی حادثه رخ داده متمرکز نشوید.
همچنان آن را تجزیه و تحلیل نکنید. بابت آن غم و غصه نخورید. خود و دیگران را سرزنش ننمائید. به عبارتی حال خودتان را خراب نکنید. به یاد داشته باشید که کائنات هرگز نمیتوانند بفهمند که این ناراحتی شما دقیقا" به خاطر چیست؟
کائنات نمیتوانند بفهمند که شما به خاطر یکی از بستگانتان که هم اکنون بیکار شده است ناراحت هستید. کائنات بابت احساس ناراحتی شما، اتفاقات ناخوشایندی را در سر راهتان قرار میدهد.
کائنات هرگز نخواهد فهمید که شما به خاطر بیماری پدر یا مادرتان غمگین و افسرده شده‌اید. کائنات این احساس ناراحتی و افسردگی شما رابه حساب دستورالعمل از جانب شما می‌گذارد.
این دستورالعمل موجب میشود که شما در آینده مجددا" اتفاقات ناخوشایند بیشتری را تجربه نمائید. مجددا" تکرار میکنم که اصلا" منظور این نیست که نسبت به بیماری والدین خود بی تفاوت و بی خیال باشید. هرگز منظورم این نیست. شما هرکاری که از دستتان بر می آید وظیفه دارید که برای والدین خود انجام بدهید.
اما با یک روحیه و حال خوب و مثبت باید این کارها انجام بگیرد تا نیتجه هم رضایت بخش باشد. شما با احساس خوب و مثبت، باید درخدمت والدین خود باشید. چرا؟ چون شما نمیخواهید که بقیه اتفاقات و حوادث زندگی شما به شکل بدی تکرار بشوند. میخواهید؟
وقتی یکی از بستگان بیمار میشود و او را بصورت اورژانسی به بیمارستان می‌رسانید باید کاملا" آرام باشید. خونسرد باشید. باید احساس مثبت و آرامی داشته باشید.باید خوش بین باشید. از عجله و شتاب خودداری کنید. از به کار بردن کلمات و واژه های منفی خودداری کنید. اجازه ندهید که افکار منفی به سراغ شما بیایند.
این جمله یکی از بهترین و زیباترین جملات است که میتوان در اینگونه مواقع از آن استفاده کرد. اگر خدا بخواهد به زودی همه چیز رو به راه میشود. اصلا" جای نگرانی نیست. همیشه از واژه اگر خدا بخواهد، استفاده کنید.
برای هرکاری که میخواهید انجام بدهید ابتدا این جمله را بیان نمائید. از کوچکترین و به نظر کم اهمیت ترین کارها گرفته تا بزرگترین و مهمترین کارهای زندگی خودتان.
وقتی که از این واژه زیبا و روحانی استفاده میکنید آنگاه یک احساس آرامش و اطمینان خاصی در شما ایجاد میشود. احساس خوبی که نشان از یک وجود و قدرت بی پایان دارد.
آنگاه شما یک احساس مثبت و خوبی خواهید داشت که بواسطه آن احساس خوب و زیبا، کائنات موظف خواهند بود که کیفیت و روند آن کار را به بهترین شکل ممکن برای شما رقم بزنند.
یاد و نام خدای مهربان آرام بخش دلهاست. پس شما با یاد خداوند و دخیل کردنش در انجام کارهایتان، به نوعی آرامش و اقعی را در درون خود ایجاد میکنید. وقتی که آرامش داشته باشید آنگاه به صورت اتوماتیک کیفیت اتفاقات زندگی شما به شکل زیبا و خوشایندی رخداد خواهند نمود.
روح و اراده خداوندی در وجود ماست. ما بدون یاد و نام او، هیچ آرامشی نخواهیم داشت.
فقط یاد و نام اوست که موجب میشود تا آن اراده و قدرتی که در درون ما نهفته است بتواند به بهترین شکل ممکن کارایی داشته باشد.
اهریمن درونی، در این مواقع ممکن است بگوید که خوب تو خودت مختار هستی و اراده انجام کارها را داری. دیگر چه لزومی دارد که از خداوند یاد کنی و به اراده و قدرت او متوسل بشوی؟
در این جا همان کیفیت و اتفاقی رخ میدهد که در زمان خلقت و نافرمانی ابلیس در حضور خداوند رخ داد. ابلیس به دلیل غرور و تکبر خود، راضی نشد به آدم سجده کند. آدمی که اعتبار و ارزش والایش به واسطه آن بود که خداوند از روح خود در آن دمیده بود. و به این ترتیب از فرمان خداوند سرپیچی نمود.
هروقت ما از قدرت و اراده خداوندی غافل بشویم و فقط به قدرت و اراده خودمان متوسل شویم آنگاه گویا عملکرد ابلیس را در آن زمان مجددا" تکرار کرده ایم. به واسطه غرور و تکبر ایجاد شده، احساس منفی و بدی در ما شکل خواهد گرفت.
همین احساس منفی و بد موجب میشود تا کیفیت اتفاقات زندگی ما به بدترین شکل ممکن روی بدهد. یاد نکردن و عدم اتصال به قدرت و اراده خداوند موجب میشود که ما احساس بدی داشته باشیم. لذا این احساس بد و منفی، کیفیت اتفاقات زندگی ما را به بدترین شکل ممکن رقم می‌زند.
یک تکه نان