تصور کنید شخصی با وجود نداشتن وسایل و اسباب شادی در حال حاضر همواره اظهار شادی می‌کند. دیگران به او می‌خندند که با وجود نبودن عامل و اسباب شادی، چرا مانند دیوانه ها می‌خندی و اظهار شادی می‌کنی؟
اما بعد از چند وقت، اتفاقاتی رخ خواهد داد که دهانشان از تعجب باز خواهد ماند.
وقتی شما با وجود نداشتن اسباب و وسایل شادی، می‌خندید و اظهار شادی می‌کنید، در واقع در حال ارسال نوعی پیام به کائنات عالم هستید.
با ارسال پیام شادی به کائنات، پرونده شما در گروه افراد شاد قرار می‌گیرد.
به یادداشته باشید که پرونده شما در کائنات، در هر لحظه ممکن است جابه جا بشود و از این قفسه به قفسه ای دیگر انتقال پیدا کند.
شما وقتی اظهار شادی می‌کنید، در حقیقت به کائنات می‌گوئید که من خوشحال هستم. خوشحالی نشانه رضایت است. رضایت بابت داشته های فعلی خود.
باید چیزی وجود داشته باشد که بابت آن خوشحال باشیم. خوشحالی و رضایت نتیجه داشتن چیزهای خوب و ارزشمند است. وقتی شما شاد هستید، کائنات پرونده شما را به طبقه افراد شاد و خوشحال انتقال می‌دهد.
خصوصیات آن طبقه چنین است که افرادی که پرونده آنها به این طبقه ارسال می‌شود کسانی هستند که شرایط لازم برای دریافت اتفاقات خوب و خوشایند را دارند.
افراد قبل از اینکه اتفاقات خوب را در زندگی تجربه کنند ابتدا باید پرونده آنها به این طبقه انتقال پیدا کرده باشد. تا زمانی که پرونده شما در کائنات به آن طبقه منتقل نشود شما اتفاقات خوب را تجربه نخواهید کرد.
این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که شما احساس شادی و خوشحالی داشته باشید. کائنات به صورت اتوماتیک این کار را انجام می‌دهد.
وقتی پرونده شما به آن طبقه منتقل شد آنگاه این احساس شادی و خوشحالی شما مورد ارزیابی کارشناسان خبره کائنات قرار می‌گیرد. این احساس، مورد سنجش دقیق قرار گرفته و باید مشخص بشود که چه میزان عنصر شادی در آن وجود دارد.
با تعیین مقدار عنصر شادی و خوشحالی در احساس ارسالی شما، کیفیت اتفاقات زندگی شما تدارک دیده می‌شود.
به عبارتی این خود شما هستید که کیفیت خوب یا بد بودن اتفاقات زندگی خودتان را به دلخواه خودتان تعیین می‌کنید. اگر شما اتفاقات خوشحال کننده کمی بخواهید، احساس شادی کمی هم روانه کائنات خواهید نمود. اما اگر دلتان رویدادهای خوب و خوشایند زیادی را بخواهد آنگاه به راحتی با ایجاد احساس شادی برای خود و اطرافیانتان، اتفاقات خوب بیشتری را جذب خواهید نمود.
در واقع قانون جذب همین است. یعنی شما ابتدا احساس خوشحالی و شادی را در خود بوجود می‌آورید و بعد آن احساس را در قالب اتفاقات و حوادث خوشایند و خوشحال کننده تجربه می‌کنید.
شما برای اینکه بتوانید احساس خوشحالی و شادی را در خود ایجاد نمائید( علی‌الرغم وضعیت و شرایط نامساعد فعلی خودتان) باید ابتدا بابت هر آنچه که در اختیارتان است یک باور مثبت داشته باشید. باوری که همراه با تشکر و قدردانی است.
باید بابت تمامی داشته هایتان سپاسگزار باشید. این داشته ها ممکن است به نظر بسیار کم ارزش بیایند اما برای کائنات مقدار اصلا" اهمیت ندارد. یک تکه چوب کبریت و یا یک معدن طلا، برای کائنات هیچ تفاوتی ندارد و این خود شما هستید که این تفاوت ها را در زندگی خود خلق می‌کنید.
وقتی شما بابت تمام داشته های خود تشکر و قدردانی کردید، باز هم در حال ارسال سیگنال های مثبت به کائنات خواهید بود. (ارتعاشات دریافت).
کائنات برداشت خاصی از تشکر و قدردانی دارد. وقتی شما یک پیام حاوی احساس قدردانی به کائنات ارسال می‌کنید، این پیام برای کائنات معنی و مفهوم خاصی دارد.
قدردانی از نظر کائنات یعنی اینکه شما خوشحال هستید. این خوشحالی به خاطر داشتن چیز یا چیزهای با ارزش است. ممکن است آن چیزهایی که شما اکنون در اختیارتان است آنچنان به نظر با ارزش نیایند اما از نظر کائنات شما بابت چیزهای ارزشمند خوشحال هستید. اینها حتما" ارزشمند هستند که باعث خوشحالی شما شده اند.
کائنات روی جزئیات کار نمی‌کند. فقط با مفهوم کلی پیام ها کار دارد. وقتی که شما پیام قدردانی و سپاس برایش ارسال می‌کنید او اینگونه برداشت می‌کند که شما هم اکنون آماده دریافت چیزهایی هستید که باعث خوشحالی بیشتر شما خواهند شد.
در واقع به کائنات اعلام می‌کنید که ظرف خود را آماده نگهداشته اید و در هر لحظه آماده دریافت بهترین ها هستید. در این هنگام کائنات شروع به کار کرده و اتفاقاتی را در مسیر زندگی شما قرار می‌دهند که دقیقا" احساس همان قدردانی و تشکری را که برایش ارسال کرده اید را مجددا" در شما زنده می‌کند.
حال هر چقدر این میزان احساس قدردانی و خوشحالی بیشتر باشد به همان نسبت کیفیت اتفاقاتی که برای شما رخ خواهند داد بهتر و زیباتر خواهند بود.
کسانی که منتظر هستند تا یک اتفاق خوب برایشان رخ بدهد آنگاه اظهار شادی و قدردانی و سپاس نمایند در واقع در هر لحظه در حال بدتر کردن اوضاع و شرایط زندگی خود هستند.
آنها باید بدانند که کائنات قانونمند است و مثل ما آدمها درک و شعور ندارد.
کائنات درک و شعور خاص خودش را دارد و طبق قانون خودش کار می‌کند. کائنات ابتدا باید ببیند که شما شرایط دریافت اتفاقات خوب را دارید آنگاه آنرا در اختیار شما قرار بدهد.
کائنات درک و برداشت خاصی از شادی و غم دارند. برداشت متفاوتی از ناسپاسی و قدردانی و سپاسگزاری دارند. وقتی شما بابت هر چیزی تشکر و سپاسگزاری می‌کنید به نوعی در حال فریب دادن کائنات هستید.
شما با تشکر و قدردانی، حتی بابت چیزهای کوچک و به نظر کم اهمیت و کم ارزش، در حقیقت به کائنات پیامهای وفور نعمت و فراوانی می‌دهید.
کائنات قدرت درک این را ندارند که بفهمند شما اکنون چیز با ارزشی در اختیار ندارید و این خوشحالی و سپاسگزاری شما در واقع به خاطر یک موضوع کم ارزش است، او تصور می‌کند که شما یک اتفاق خیلی بزرگ را تجربه می‌کنید و به همین خاطر به زندگی شما سرک می‌کشد.
سرک می‌کشد تا ببیند این اتفاق بزرگ و خوشحال کننده چیست؟
وقتی نگاه می‌کند و می‌بیند که اتفاقی که باعث این همه خوشحالی شما شده باشد وجود خارجی ندارد لذا طبق ماموریتی که دارد شروع می‌کند به چیدمان زندگی و درست کردن کیفیت اتفاقات زندگی آن شخص در آینده.
پس طبق همان میزان خوشحالی وی، اتفاقاتی را در مسیر زندگی او قرار می‌دهد که واقعا" بعد از مدتی او آن خوشحالی غیر واقعی را به شکل حقیقی و ملموس تجربه می‌کند.
خوشحالی پیش خوشحالی. اتفاق خوب بعد از اتفاق خوب. شادی بعد از شادی. اینکه می‌گویند شادی، شادی می‌آورد و پول، پول می‌آورد دقیقا" به خاطر همین قانون کائنات است.
برعکس آن هم درست است. کسانی که همیشه نق میزنند و شاکی هستند آنها هم پیام های منفی به کائنات ارسال میکنند. کائنات با دریافت نق ونوق ها و شکایات و اظهار نارضایتی آنها، این چنین برداشت می‌کند که وی درحال از دست دادن است.
یا اینکه از دست داده و اینگونه احساس بدی پیدا کرده است. لذا به زندگی آن شخص سر می‌زند تا ببیند چه چیزهایی را از دست داده که در پرونده اش ثبت کند.
اما وقتی نگاه می‌کند، در کمال تعجب می‌بیند که وی چیز با ارزشی را از دست نداده است و این همه ناراحتی و شکایت بابت هیچ است.
لذا طبق برنامه ای که در خود ذخیره دارد شروع به کار کرده و کیفیت اتفاقات آتی زندگی آن شخص را دقیقا" طبق همان احساس بدی که به کائنات ارسال کرده بود برایش چیدمان میکنند.
بعد از مدتی او شاهد یک یا چند اتفاق ناگوار می‌شود. باز ناراحت شده و بدون اینکه متوجه بشود که این اتفاق ناگوار به خاطر احساس منفی و بد او بوجود آمده است، باز هم بیشتر ناراحت و ناسپاس می‌شود.
و این پروسه همچنان ادامه خواهد داشت.
پایان
آیا رویدادهای زندگی، تحت کنترل ما هستند؟