یکی دیگر از عواملی که موجب میشود تا آدمها خوشبختی را دیرتر احساس کنند ، انتظارات بیجا و بی اساس آنها از خودشان ، دیگران و کائنات عالم است.
به یاد داشته باشید که رسیدن به خواسته ها و هدف هایتان نیازمند زمان است. زمان فرصت خوبی برای ماست تا بتوانیم خواسته ها و آرزوهایمان را ویرایش نماییم و احیانا" اگر نیازمند تغییر بود ، آنرا عوض کنیم. زمان به ما کمک میکند تا بهترین را انتخاب و بدست بیاوریم.
تصور کنید که رسیدن به آرزو و خواسته هایتان ، بلافاصله بعد از درخواست ، اجابت می شد . مانند چراغ جادو . انگار غول چراغ جادو ، مقابلتان است و هر آرزو و خواسته ای که دارید بلافاصله بر آورده میشد. میدانید چه اتفاقی رخ میداد. احتمالا" شما غافل گیر می شدید. چون اصلا" آمادگی داشتن آن شرایط را پیدا نکرده اید.
در فیلم مستند زیبا و ارزشمند راز ، به زیبایی هرچه تمامتر به این نکته اشاره شده است. آنجایی که آقایی با دیدن کارت پستالی که عکس فیل روی آن است ، آرزوی داشتن یک فیل را در ذهن خود ایجاد میکند. همان لحظه فیلی در اتاقش ظاهر میشود. او شوکه میشود و بعد شروع میکند به جمع آوری فضولات فیل از اتاق نشیمن خود. او هنوز هیچ جایی برای نگهداری و تغذیه آن فیل تدارک ندیده است.
بقیه آرزوها و خواسته های ما هم به همین گونه است. خودتان همین الان به یک آرزو و خواسته ای که در ذهن دارید فکر کنید. تصور کنید که همین الان آن خواسته و آرزوی شما بر آورده شده است. مطمئا" غافل گیر شده اید. چون هیچ برنامه از قبل تعیین شده ای برای آن نداشته اید.
پس ، منتظر ماندن برای رسیدن به آرزو و خواسته های خود را مفید و ارزشمند بدانید و مطمئن باشید که این به نفع شماست.
بزرگی گفته است که ،هر آنچه را که ذهن انسان بتواند تصور کند ، میتواند بدست بیاورد.
گاهی اوقات ما حتی از فکرکردن وتصور کردن به خواسته ها و آرزوهای خود هم خودداری میکنیم. گویا اصلا" باور نداریم که ممکن است هر آنچه که بدان فکر میکنیم و در ذهنمان تصورش را داریم ، روزی به واقعیت تبدیل بشود. به توانایی های خود و کائنات ایمان نداریم. باور نداریم که اگر بخواهیم ، بدست می آوریم. این بی اعتمادی به خود و کائنات ، موجب میشود که همیشه در جا بزنیم. هیچ وقت شاهد پیشرفت و موفقیت خود نباشیم.همیشه قانع باشیم به همان چیزهایی که هم اکنون در اختیارمان است و با حسرت به دیگران و پشرفت هایشان نگاه کنیم.انگار تقدیر و سرنوشت ما ، تا همین جا رقم خورده است.
ضمیرناخودآگاه و کائنات ، اصلا" توجهی به این موضوع ندارند که ما چه جور آدمی هستیم. با چه ویژه گی و خصوصیات خلاقی . در چه مسیری حرکت میکنیم. کجا زندگی میکنیم. با چه کسانی در ارتباط هستیم. چه میزان تحصیلات داریم. چه میزان امکانات درحال حاضر در اختیارمان است. ضمیرناخودآگاه و کائنات ، در وحله اول به تصورات و تجسمات ما نگاه میکنند. ضمیرناخودآگاه منتظر است که ببیند ما چه تصاویری را برایش ارسال میکنیم. ضمیرناخودآگاه بدون توجه به اینکه این تصاویر واقعی هستند یا نه ، و اینکه آیا الان در زندگی ما حضور دارند یا خیر. بدون در نظر گرفتن اینکه ، آیا ما لیاقت داشتن این چیزها را داریم یا نه، فقط و فقط به تصاویر ارسالی توجه کرده و آنها را به کائنات ارسال میکند. ضمیرناخودآگاه ، همانگونه که از نامش معلوم است ، ناخودآگاه و بدون اینکه بداند چه میکند ، تصاویر دریافتی از طرف ضمیرخودآگاه و ذهن ما را دریافت میکند و بعد از اینکه یک کپی برای خود برداشت ، اصل تصویر را به کائنات برای عملی شدن انتقال میدهد.
شما باید خواسته ها و آرزوهایتان را بصورت تصویر ( تاکید میشود بصورت تصویر) به ضمیرناخودآگاه خود بفرستید. اگر این سفارش بصورت یک فایل ویدیویی باشد که به مراتب بهتر خواهد بود. یک فایل ویدیویی قدرت بسیار بالاتری دارد نسبت به یک فایل تصویری ساده . شما وقتی که خواسته و آرزوی خود را بصورت یک فایل ویدیویی می بینید و آنرا به ضمیرناخودآگاه خود میدهد ، ضمیرناخودآگاه هم آن فایل ویدیویی را با ویرایش های مخصوص خودش ، به کائنات ارسال میکند. کائنات با دریافت این فایل ویدیویی ، که قطعا" تاثیر گذارتر از یک فایل صوتی یا تصویری بصورت عکس است ، اقدام به ایجاد و تغییر کیفیت اتفاقات زندگی شما بر اساس آن فایل ویدویی دریافتی خواهد کرد.
خیلی از آدمها حتی حاضر نیستند که این تصویر ویدیویی را در ذهن خود ایجاد کنند. آنها فقط منتظر معجزه هستند. بدون اینکه حتی یک تصور ساده و یک تجسم مثبت از شکل آرزوها و خواسته هایشان در ذهن ایجاد کنند، فقط منتظر هستند تا اتفاقات خوب از راه برسند. هرگز چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. هرگز.
لطفا به خودتان کمی زحمت بدهید و آرزوها و هدف هایتان را درذهنتان تصویر سازی کنید. در ابتدا کمی سخت به نظر می رسد. اشکالی ندارد با تمرین همه چی درست میشود. تمرین کنید. ابتدا از یک فایل تصویری ساده بصورت یک عکس ، در ذهن خود شروع کنید. مثلا" عکس یک شکلات یا بیسکوئیت بخصوص را در ذهن خود مجسم کنید. یا عکس یک نوشیدنی را در ذهنتان تصور نمائید. روی آن متمرکز بشوید. از زاویه های مختلف به آن نگاه کنید. مثلا" آن نوشیدنی را در سر یک میز ناهار یا شام و یا اینکه درحال خوردنش در کنار دوستانتان در پارک و سینما و یا اینکه آنرا ببینید که در ویترین فروشگاهی قرار دارد و شما میخواهید آنرا برداشته و میل کنید.
از اینگونه تصورات شروع کنید و ادامه بدهید. بعدا" از فایل های ویدیویی استفاده کنید. مثلا" یک صحنه ای که دوست دارید در خانواده و یا محیط کار خود اتفاق ب بیفتد را در ذهنتان تجسم کنید. خودتان را درحال تجربه ی آن اتفاق ببینید. بصورت های مختلف. خودتان را ببینید که درحال گفتگو با دوستانتان هستید. خود را با لباس موردنظرتان ببینید. آنقدر این صحنه ها را درذهن خود تکرار کنید که گویا از قبل برایتان اتفاق افتاده است و شما درحال به یاد آوردن آن هستید.
ضمیرناخودآگاه اصلا" اهمیت نمیدهد که شما درحال به یاد آوردن یک خاطره از گذشته هستید یا اینکه در حال بازسازی تصور یک اتفاق برای آینده . ضمیرناخودآگاه هر آنچه را که بصورت فایل های شنیداری یا تصویری دریافت میکند ، برایش به منزله این است که شما گویا درحال تجربه و انجام آن اتفاقات درحال حاضر هستید. ضمیرناخودآگاه نمیتواند تشخیص بدهد که این تصویری که الان شما درذهن خود دارید مربوط به گذشته است یا آینده یا حال. ضمیرناخودآگاه ، دقیقا" احساسی معادل بار همان تصویر ، ایجاد کرده و محتوای آن احساس را به کائنات برای عملی شدن ارسال میکند.
ضمیرناخودآگاه اصلا" کاری ندارد که شما قبلا" این اتفاق را تجربه کرده اید. او آماده است تا مجددا" شرایط ایجاد همان اتفاق را برای بار دوم یا چندم ، ایجاد کند. پس بسیار مهم است که تصاویری زیبا و ارزشمند برای ضمیرناخودآگاه خود بفرستید. بازسازی این تصاویر نیازمند زمان است. ارسال این تصاویر به ضمیرناخودآگاه هم نیازمند زمان خاص خودش است. ارسال این تصاویر از ضمیرناخودآگاه به کائنات هم نیازمند زمان است. و در ادامه ، عملیاتی شدن آن تصاویر توسط کائنات هم زمان خاص خودش را خواهد داشت.
همانطور که اشاره شد ، عده ای بسیار از مردم اصلا" دوست ندارند که این فاصله زمانی را طی کنند. درحالی که همانطور که دیدید ، وجود این زمان ، برای مراحل عملی شدن خواسته ها و آرزوهای ما الزامی است.
نکته مهم دیگر اینکه ، در این فاصله ، از ارسال تصاویر به ضمیرناخودآگاه ، تا رسیدن به کائنات و عملی شدن آن هدف ، ما شرایط و آمادگی لازم برای داشتن و یا تجربه آن اتفاق را به خوبی پیدا کرده و در هنگام وقوع آن اتفاق خوب و خوشایند ، بهتر میتوانیم آنرا مدیریت کنیم.
لحظه لحظه های هر روز و شب شما که درحال طی کردن آن هستید ، نقطه ای از خط ارتباطی شما با هدفتان است که در آینده قرار است به آن برسید. پس همین لحظات سپری شده درحال حاضر را دست کم نگیرید. مراقب احساس خود باشید. مراقب سخنان و تفکرات خود باشید. زیرا این لحظات درحال گسترش و ادامه پیداکردن تا خود هدفتان است. اگر این لحظات فعلی را خراب کنید. با افکار منفی و نا امید کننده ویا سخنان بیهوده و منفی و یا با شنیدن موضوعات ناخوشایند ، قطعا" باعث مشویم که موقعیت و شرایط مسیر حرکتمان در کمی جلوتر را با کیفیتی خراب و نامطلوب تجربه نمائیم.
اما اکثرا" دچار یاس و نا امیدی میشوند. دلیلش آن است که هدفی وجود ندارد. هدفی مشخص نیست که بخاطرش صبر کنند. تلاش کنند. انگیزه داشته باشند. اگر هدف و خواسته ای وجود نداشته باشد، دیگر صبر و تحمل چه معنایی خواهد داشت.
هدف از نگارش این مطلب این است که شما ، همین الان تصمیم بگیرید که برای2 یا 5 یا 10 سال بعد خود برنامه داشته باشید. برای اینکه بتوانید بهتر و راحت تر برای آینده برنامه ریزی کنید و تصمیم بگیرید، ابتدا باید مشخص کنید که دقیقا" چه میخواهید. تا زمانی که شما ندانید چه میخواهید ، هرگز نخواهید توانست برنامه ای منسجم ومنظم برای هدف و آرزویتان تدوین کنید.
ابتدا به خواسته و آرزوی خود بصورت یک تصویر ساده فکر کنید.
مثلا" اگر میخواهید گواهینامه رانندگی بگیرید ، ابتدا شما باید تصویری از یک یا چند گواهینامه رانندگی را با چشم خود و در واقعیت ببینید. گواهینامه رانندگی یکی از بستگان یا دوستان خود را نگاه کنید و آنرا لمس نمایید. تصاویر ذهنی شما باید همراه با احساس باشند. گواهینامه رانندگی را دردستان خود بگیرید و درحالی که به تمام زوایای آن نگاه میکنید ، در ذهن خود ، تصویر خود را بر روی آن گواهینامه ببینید. درذهنان نام و مشخصات خودتان را روی آن گواهینامه مشاهده کنید. همچنان که با انگشتان و کف دستان آن گواهینامه را لمس میکنید ، عکس و مشخصات خود را بصورت دقیق روی آن ببینید. این کار را بارها و بارها تکرار کنید.
وقتی که شما این ذهنیت و تصویر سازی ذهنی را انجام دادید ، در واقع مرحله اول تجسم خلاق شما انجام گرفته است.
مرحله دوم این است که شما باید با در ذهن داشتن آن تصویر قبلی ، ( لمس و تصور عکس و نام و مشخصات خود روی گواهینامه ) یک فایل ویدیویی از آن هدف وخواسته خود که همان دریافت و اخذ گواهینامه رانندگی است ایجاد کنید. این بار شما باید در ذهن خود و عالم خیال تصور کنید که درحال رانندگی هستید. شما اتومبیل را به خوبی می رانید و از کوچه و خیابان ها عبور میکنید. شما باید خودتان را کاملا" مسلط و ماهر ببینید. حتی در ذهن خودتان ، هنگام رانندگی ، از خطا و اشتباه کردن باید خودداری کنید. با دقت تمام رانندگی نمایید. از استارت زدن و حرکت اتومبیل ، در ذهن خود ببینید تا زمانی که اتومبیل را در کنار خیابان یا پارکینک پارک میکنید و ازاتومبیل خارج می شوید.
بعد از این مرحله ، شما باید یک گام جلوتر رفته و خود را در حالت آزمون ببنید. باید خودتان را تصور کنید که درحال انجام آزمایش رانندگی هستید و به بهترین شکل ممکن از انجام رانندگی بر آمده اید. باید لحظه به لحظه و مو به مو ، از آن اتفاقی که قرار است تجربه کنید را درذهن خود ببینید.
گاهی اوقات حتی تصور یک اتفاق هم ایجاد هیجان و استرس میکند. اشکالی ندارد. انجام هرکاری برای بار اول کمی سخت است و ایجاد دلهره میکند. شما وقتی کاری را برای اولین بار حتی در ذهن خود انجام میدهید ، دچار کمی دلهره و استرس میشوید که این طبیعی است. نگران نباشید و انجام آن کار را برای بار دوم و چندم تکرارکنید. گاهی اوقات به خودتا تلنگر بزنید که این یک تصور ساده است و الان که نه اتومبیلی است و نه افسر راهنمایی و رانندگی، پس بدون دلهره به انجام آزمون برای بار چندم بپردازید.
به یادداشته باشید که این کار باید تکرار بشود. نه یک بار بلکه برای چند بار . تا زمانی که شما ، وقتی آن اتفاق را در ذهن خود تجسم میکنید ، دیگر اصلا" استرس و نگرانی در وجودتان نباشد.
نکته جالب داستان اینجاست که وقتی شما در ذهن خود عملی را انجام میدهید ، همانگونه که قبلا" اشاره شد ، ضمیرناخودآگاه ، قادر نیست که بفهمد این اتفاق در گذشته افتاده است یا اینکه قرار است در آینده بوقوع بپیوندد. ضمیرناخودآگاه با این باور که شما هم اکنون درحال تجربه این اتفاق هستید ، احساس آن را در شما ایجاد میکند. لذا هرچقدر شما با روحیه و باور و امید بیشتری ، آن تصورات در ذهن خود ایجاد کنید ، به همان میزان احساس بهتری در شما ایجاد میشود. احساس شما هرچقدر قوی تر و بهتر باشد ، به همام میزان ، کیفیت اتفاق افتادن آن در آینده ، به مراتب بهتر و زیباتر خواهد بود.
چون ارتباط عجیب و تنگاتنگی بین کیفیت احساس ما و کیفیت اتفاقاتی که در آینده قرار است رخ بدهند ، وجود دارد.
اصلا" نگران بزرگ بودن آرزو و خواسته خود نباشید. برای کائنات و ضمیرناخودآگاه، اندازه معنی ندارد. این ما هستیم که در ذهن خود ، حد و اندازه و محدودیت را تعیین میکنیم. این ما هستیم که درذهنمان بزرگ یا کوچک بودن چیزی را ایجاد میکنیم. برای کائنات بزرگی و کوچکی و کمی و زیادی معنی ندارد.
ضمیرناخودآگاه و کائنات ، فقط دستورات و فرامین صادره از طرف ما را انجام میدهند. باهر شکل و کیفیت و مقدار که باشد .
پس بهترین و زیباترین تجسمات را درذهن خودداشته باشید. بهترین ها را برای خود تصور کنید و دائما" به تمرین بدست آوردن و رسیدن آن بپردازید.
شما بزودی به خواسته و هدف خود ، به بهترین شکل ممکن می رسید.
- چهارشنبه 17 بهمن 1397
- دیدگاه
- توسط : محمد صاحبی
