آدم با تماشای اخبار منفی و غم انگیز تلویزیون، موجب خراب شدن احساس خود می‌شود. چشمان ما محتویات برنامه تلویزیون را می‌بیند. سپس آنها را به ذهن و ضمیرناخودآگاه می‌فرستد.

ضمیرناخودآگاه طبق ماهیت خاص خودش، قدرت تشخیص خوب یا بد بودن هیچ مطلبی را ندارد. لذا هر آنچه را که توسط ضمیرخودآگاه دریافت کند آنگاه آن را چشم و گوش بسته می‌پذیرد.

ضمیرخودآگاه شما شامل حواس پنجگانه ( حس بینائی، حس شنوائی، حس لامسه، حس بویائی، حس چشائی) و ارتعاشات فکری ذهن شماست که در هر لحظه از ذهنتان می‌گذرد.

این محتویات منفی، وقتی وارد ضمیرناخودآگاه شد آنگاه ضمیرناخودآگاه موظّف است که احساس مخصوص به آن را در شما تولید کند.

وقتی محتویات یک برنامه تلویزیونی منفی ( غم انگیز و استرس زا) باشد آنگاه ضمیرناخودآگاه یک احساس منفی، مُنطبق با ماهیت آن پیام دریافتی، در شما ایجاد خواهد نمود.

به صورت خلاصه، اضطراب عبارت است از پیش بینی یک اتفاق بد در آینده! دلشوره‌ای که هر لحظه انتظار یک اتفاق و خبر ناگوار را در آدمی تداعی می‌کند.

به عنوان مثال به یک خبر منفی که حامل اخبار آمار جانباختگان یک سانحه تصادف رانندگی است توجه کنید.

گوینده با آب و تاب زیاد، آمار دقیق و شرح حال کامل به همراه تصاویر ویدیوئی به شنونده و بیننده انتقال می‌دهد!

آیا نیاز است که ما این تصاویر و اطلاعات منفی و دلخراش را دریافت کنیم؟

با تماشای این صحنه‌ها، احساس منفی و بدی در شخص تولید می‌شود. این احساس منفی باعث می‌شود تا ضمیرناخودآگاه ما پیام‌های منفی به کائنات ارسال کند.

کائنات در هر لحظه منتظر هستند تا پیام‌های ارسالی از طرف ضمیرناخودآگاه را دریافت نمایند. ضمیرناخودآگاه نمی‌تواند بفهمد که ما فقط یک تصویر یا یک ویدئوی ترسناک یا غم انگیز دیده‌ایم.

ضمیرناخودآگاه قدرت تشخیص خوب یا بد بودن این پیام ها را ندارد.

به همین خاطر هر پیامی را که دریافت می‌کند اگر به همراه احساس خوب یا بد باشد، آنگاه آن را به کائنات ارسال می‌کند.

آنگاه چه روی می‌دهد؟

وقتی این پیام‌های منفی به کائنات رسید آنوقت کائنات وارد عمل خواهند شد.

کائنات هم مانند ضمیرناخودآگاه مُطیع مَحض است. او هم بدون دستور ما هیچ کاری انجام نمی‌دهد. البته او مستقیم از ما دستور نمی‌گیرد. بلکه او دستورات ما را توسط ضمیرناخودآگاه ما دریافت می‌کند. ( ضمیرناخودآگاه ما رابط بین ما و کائنات است).

وقتی کائنات یک احساس و پیام منفی را دریافت نمود شروع به کار کرده و اتفاقاتی را پیش روی ما در زندگی قرار می‌دهد که مطابق با همان پیام‌های دریافتی باشد[...]

احساس غم و اندوه و یا شادی و خوشحالی نتیجه عملکرد ضمیرخودآگاه ماست. ضمیرخودآگاه شامل حواس پنجگانه (حس لامسه، حس بینائی، حس شنوائی، حس بویایی، حس چشایی) و ارتعاشات فکری می‌باشد.

وقتی ما پیامی را از طریق حواس پنجگانه دریافت می‌کنیم آنگاه این پیام به ضمیرناخودآگاه منتقل می‌گردد.

هر ارتعاش فکری که در هر لحظه از ذهن ما خطور می‌کند، یک پیام و دستور به ضمیرناخودآگاه ما ارسال خواهد کرد. حال این فکر می‌تواند مربوط به گذشته یا زمان آینده باشد، تفاوتی برای ضمیرناخودآگاه ندارد [...]

ما از طریق ضمیرخودآگاه خود اطلاعات پیرامونمان را دریافت می‌کنیم. ضمیرخودآگاه ما شامل دو بخش است:

الف: حواس پنجگانه

ب: ارتعاشات فکری [...]

از وقتیکه اون زن فال گیر بهم گفت که من تو زندگیم به هیچ جا نمی‌رسم، همیشه هَشتم گروی نُهَم بوده و هست. حرفهاش خیلی روی من تاثیر منفی گذاشت. هرکاری می‌کنم نمی‌تونم اون افکار منفی رو ازسرم دور کنم.

اینها قسمتی از صحبت‌های مردی بود که مقابل من نشسته بود و از گذشته خود حرف می‌زد. گویا نزد یک زن فالگیر رفته بود و اون خانم بهش گفته بود که تو در زندگی به هیچ جا و هیچ چیزی نمی‌رسی. انگار یه جورایی طلسم شدی. هرچقدر تلاش کنی، همینی که الان هستی خواهی بود [...]