نقش احساس آرام در ضمیرناخودآگاه و کائنات

خوشبختی یک چیزی نیست که بتوان در بیرون از وجود خود، به دنبالش گشت. خوشبختی در درون شماست.

خوشبختی در ذهن شما جای گرفته است. اما خودش را نشان نمی دهد مگر زمانیکه شما بخواهید.

خوشبختی یک ذهنیت است.

خوشبختی یک باور است.

کودکان خوشبخت هستند زیرا که اصلا" به خوشبختی فکرنمی کنند.

اصلا" نگران خوشبختی نیستند. استرسی ندارند. آنها به پدرو مادر خود اطمینان و ایمان کامل دارند. آیا ما به همان اندازه به خدای مهربان خود ایمان داریم؟

آنها با آرامش درسشان را می خوانند و بازی های بچه گانه اشان را انجام می دهند .

روز را شب می کنند و شب را روز. بدون اینکه کوچکترین دغدغه ای داشته باشند.

آنها به معنای واقعی کلمه آرامش دارند.

گویی مداومت و پشتکار با زندگی و سرنوشت آدمی گره خورده است.

هرگاه که در مسیر حرکت بسوی هدفی معلوم، تلاش و کوشش به همراه پشتکار وجود نداشته باشد، گویی تمام زحمات ما بیهوده بوده است.

مداومت و تلاش را می توان یک  حالت ذهنی دانست.یک تصور و باور از خویشتن و ایمان داشتن به توانایی های خود.

بازهم ناچار هستیم که بازگردیم به مبحث فکر و اندیشه انسان.هر کجا که قدم میگذاریم به ناچار با اندیشه و باورهای آدمی سروکار داریم.در واقع همه چیز به اندیشه ختم می شود.

موفقیت یا عدم موفقیت. پیروزی و شکست و آرامش و دلهره، همه و همه به اندیشه انسان مربوط می شود. گویی سرچشمه همه چیز در اندیشه قرار داده شده است.

خوشبختانه اندیشیدن و فکرکردن یک کار ارادی است. یعنی ما می توانیم تصمیم بگیریم و در مورد موضوعی خاص فکر کنیم.

فکرکردن در واقع یکی از شاهکارهای بی نظیر خداوند مهربان است  که در وجود ما به رایگان قرار داده است.

من و شما در هر لحظه و در هر کجا که بخواهیم و هر آن که اراده کنیم می توانیم در مورد هر موضوعی که دلخواهمان است فکر کنیم.

نکته جالب اینجاست که ما در هنگام فکرکردن، همزمان می توانیم به راهکارها بیاندیشیم. یعنی هم مسئله ای را طرح می کنیم و همزمان راه حلهایی را هم ارائه می دهیم.

بعد می توانیم تصمیم نهایی را بصورت یک تصویر واضح در ذهن خود تماشا کنیم. کار به همین جا ختم نمی شود. ما می توانیم ادامه داستان را هم تا هرکجا که بخواهیم در ذهنمان تصورکنیم و پیش برویم.

حال که چنین نعمت قدرتمند و ارزشمندی در اختیار ماست چگونه می شود که گاهی این آدمی اصلا" توجهی به آن نمی کند.کمی با خود صحبت نمی کند. این فکر کردن را می توان با خود حرف زدن هم نامید.

گاهی ما باخودمان حرف می زنیم اما نه با صدای بلند بلگه درذهنمان. اما جالب اینجاست که گاهی ما حتی زحمت حرف زدن با خودمان را هم به خودمان نمی دهیم.

گاهی چقدر تنبل به نظر می رسیم.نمیدانم شاید انرژی زیادی می طلبد و آنوقت که ما اصلا" حوصله فکر کردن نداریم همان زمانی است که ما اصلا" انرژی کافی برای پرداختن به آن افکار را نداریم.

بهرحال اگر کمی به خودمان زحمت بدهیم و شروع به فکرکردن کنیم یا به عبارتی با خود حرف بزنیم، می توانیم به زوایای آشکار و پنهان آن موضوع مورد نظر دست پیداکنیم.

وقتی که شما قصد انجام کاری را دارید باید ابتدا تکلیفتان را با خودتان در مورد آن کار روشن کنید. آیا به واقع قصد رسیدن به آن هدف و خواسته را دارید؟

شما اگر به من یا دیگران بتوانید راست نگویید، مطمئن باشید که به خودتان نمی توانید دروغ بگویید. شما خوب می دانید که آیا واقعا" و از صمیم قلب دوست دارید که به آن خواسته دست پیداکنید یا نه؟

وقتی که خودتان تشخیص بدهید که از صمیم قلب دوست دارید به آن هدف برسید، آنگاه تصاویری از آن هدف در ذهنتان آشکار می شود. تصاویری که می تواند انگیزه هایی را برای شما ایجاد نماید.

این تصاویر را نباید دست کم گرفت. دائما" باید روی این تصاویر تمرکز کنید. به مرور زمان وجود این تصاویر در ذهن شما، به نوعی تبدیل به انگیزه می شود.

یعنی شما همواره با دیدن این تصاویر به یاد هدف نهایی افتاده و چون مصمم به رسیدن به آن هستید، موانع موجود در سر راه خود را آنچنان که بزرگ هستند، بزرگ نخواهید یافت.گویی موانع خیلی کوچکتر شده اند و یا اصلا" وجود ندارند.

شما با حفظ این تصورات در ذهن خود، انگار که درحال سوخت رسانی به یک خودروی درحال حرکت هستید. قدرت این تصورات را به هیچ وجه دست کم نگیرید.

این تصورات به نوعی وجود هدف و ارزش آنرا برای شما هر لحظه تداعی می کند. بدون این تصاویر ذهنی شما بزودی هدف را فراموش کرده و هر مانعی می تواند انگیزه ای قوی باشد برای عدم ادامه حرکت به سمت خواسته خود.

باخود حرف بزنید.بگویید؛ من هدفم مشخص است. زمان مشخصی هم برای رسیدن به آن وجود دارد. طی کردن این زمان نیاز به صبر و بردباری دارد.

تلاش و پشتکار در دل صبر و شکیبایی نهفته است. صبور بودن یک ذهنیت است. یک تصویر ذهنی است.

شما ابتدا موضوع صبر و بردباری را در ذهن خود وارد می کنید. سپس تصاویری از صبر و شکیبایی در ذهنتان ایجاد می شود. در نهایت به این نتیجه می رسید که با داشتن صبر و بردباری می توان به زیبایی هرچه تمام تر به خواسته خود رسید.

این فرایند تصاویر ذهنی به سرعت برق در ذهن شما انجام می شود. وقتی که شما به نتیجه رسیدید که صبر و بردباری در پایان، نتیجه ای زیبا و خوشایند دارد، بلافاصله دوباره تصاویر هدف اصلی درذهن شما مشخص می شود.

این صبر و بردباری مانند یک واگن قطار می شود که شما را به  سمت هدف خواهد رساند. بعبارتی دیگر برای داشتن پشتکار و مداومت، هر لحظه باید از آن تصاویر ذهنی استفاده کرد.

اشراف لحظه به لحظه به افکارمان و بازسازی و نگهداری از تصاویر ذهنی مربوط به هدف و خواسته هایمان، اساس پشتکار و مداومت را تشکیل میدهد.

اگر شما نمی توانید درکاری مداومت و پشتکار به خرج بدهید به این دلیل است که تصاویر مربوط به هدف و خواسته خود را رها کرده اید.

تصاویر دیگری بلافاصله جای آن را گرفته است. ذهن ما هیچگاه خالی از تصویر نیست.اگر به اراده خودمان تصویری زیبا ایجاد کنیم و آنرا نگهداریم (با فکرکردن لحظه به لحظه به آن) آنگاه دیگر فکری منفی و مایوس کننده جای آنرا نخواهد گرفت.

با تصویر سازی ذهنی مداوم، شما به صبر وشکیبایی می رسید. وقتی که درحالت ذهنی صبر و شکیبایی به سر می برید به صورت خودکار به سمت هدف درحال حرکت خواهید بود.

این همان مداومت می شود. همان پشتکاری می شود که اگر وجود داشته باشد بعد از گذشت زمانی معیین ما را به هدف خودمان نزدیک خواهد کرد.

اشراف لحظه به لحظه به تصاویر ذهنی، نباید هیچ زمانی قطع بشود. فقط در سایه این تصاویر ذهنی است که ما می توانیم مداومت و استمرار را در زندگی خود ایجاد نماییم.

به عنوان مثال در تصویر بالا، شخصی را مشاهده می کنید که بعد از گذشت مدتی از تلاش برای رسیدن به الماس،نا امید شده و کلنگ به دوش قصد بازگشت می کند.

اما نفر دوم که همچنان به تلاش خود ادامه می دهد، مانند من و شما که در تصویر شاهد نزدیک شدنش به الماس ها هستیم، او هرگز آن الماس ها را نمی بیند.اگر آن الماس ها دیده میشد که نفر اول هم آنرا رها نمی کرد.

پس چه عاملی است که باعث شده نفر دوم همچنان به کندن و کاویدن و تلاش ادامه بدهد.  بله درست حدس زدید. دقیقا" همان تصاویر ذهنی که اشاره شد. او یک تصویر ذهنی از آن الماس ها را در ذهن خوددارد.

دیگر نیازی نیست که آنرا الان جلوی چشمانش ببینید. او آنرا در ذهنش هر لحظه می بیند.

دیدن هر لحظه آن الماس ها در ذهن و اشتیاق رسیدن به آن، موجب می شود که او اصلا" به مانع سر راه خود فکرنکند.

تصویر سازی لحظه به لحظه از آن الماس ها در ذهنش، باعث شده که او به یک ذهنیت صبر و شکیبایی بی نظیر برسد.

زمانی که ما صبر و شکیبایی را در ذهن خود به تصویر بکشیم بصورت خودکار تلاش و مداومت و پشتکار حضور خواهد داشت.

پایان

گاهی بعضی ها به اشتباه فکر می کنند که، تخیل و تجسم، یک عمل بیهوده ای است که هیچ ثمری برای انسان در بر ندارد.

درحالی که این چنین نیست. تصورات و تجسمات ما انسانها می تواند به مرور زمان و در شرایطی خاص، تبدیل به معادل فیزیکی خود بشوند.

اما این تجسمات و تصورات حتما" باید با احساس همراه باشند.

اگر ما تصوری در ذهن خود داشته باشیم و هیچ احساسی به همراه آن نباشد، قطعا" آن تصور یک اندیشه خام محسوب خواهد شد.

 در ضمن چنین تصوری  هیچ ثمری در بر نخواهد داشت.

• در این دنیای بزرگ، همه چیز به نوعی انرژی محسوب می شود.
• گفتار و سخنان ما هم از این قانون مستثنی نیست.
• اگر ما می دانستیم که هر واژه و عبارتی  که از دهانمان خارج می شود، چقدر انرژی همراه خود دارد، شاید دیگر آنوقت ترجیج می دادیم که اکثر اوقاتمان را در سکوت سپری کنیم.
• گفتاری که ما بیان می کنیم، چه برای یک شنونده باشد و چه برای خودمان حرف بزنیم، تاثیر خاص خودش را خواهد داشت.

• احساس، نعمت ارزشمندی است که خداوند مهربان در اختیار ما آدمها قرار داده است. خیلی ها قدر این احساس را بخوبی ندانسته و نمی دانند که چقدر در تعیین کیفیت اتفاقات و حوادث زندگی آنها نقش موثر دارد.

• اگر شما بتوانید همواره احساس خوبی داشته باشید، آنگاه خواهید توانست همواره اتفاقات زندگی خود را به بهترین شکل ممکن تجربه کنید. داشتن احساس خوب و مثبت، باعث می شود که قدرت ضمیرناخودآگاه به حد اکثر میزان خود برای ارسال خواسته های شما به کائنات برسد.
  

• احساس خوب و مثبت در اثر دیدن خوب و زیبا اتفاق می افتد. شما اگر بتوانید همواره چیزهای زیبا و مثبت ببینید، آنگاه می توانید کیفیت اتفاقات زندگی خود را هم بهبود ببخشید.

• دیگری شنیدن است.

• خیلی ها نمی دانند که هر آنچه که می شنوند تا چه اندازه در تعیین کیفیت اتفاقات زندگی آنها نقش دارد. ما اجازه نداریم که هر آنچه را که به سوی ما می آید بشنویم.