حال وقتی که ما خوابمان را تعبیر میکنیم آنگاه ضمیرناخودآگاه ما یک پیام منفی دریافت میکند. پیامی که حاوی یک اتفاق ناخوشایند در آینده برای ماست.
خوب آیا این اتفاق رخ خواهد داد؟
پاسخ این سوال هم آری است و هم نه!
آری به آن خاطر که اگر ما بپذیریم که چنین چیزی صحت دارد و باور کنیم قطعا" باید خودمان را برای یک اتفاق ناگوار آماده کنیم. زیرا که ضمیرناخودآگاه ما قدرت تشخیص خوب یا بد بودن ماهیت آن رویداد را ندارد. هر آنچه را که به خوردش بدهیم قبول میکند. در برابر دستورات و پیامهایی که برایش ارسال میکنیم مطیع محض است.
وقتی که ما قبول کردیم که بر اساس تعبیر این خواب، قرار است یک رویداد ناخوشایند در زندگی ما رخ بدهد آنگاه ضمیرناخودآگاه ما این پیام را به کائنات میفرستد. همانگونه که اشاره شد کائنات هم آن پیام را دریافت کرده و یک اتفاق ناگوار معادل آن برای ما فراهم میکند.
و اما نه به آن دلیل که اگر ما به آن خواب نپردازیم و تعبیری برایش در نظر نگیریم آنگاه هیچ پیامی را به ضمیرناخودآگاهمان ندادهایم. ضمیرناخودآگاه ما هم پیام احساسی منفی دریافت نکرده که آنرا به کائنات عالم ارسال نماید. در نتیجه اتفاق ناخوشایندی برای ما رخ نخواهد داد.
شاید این سوال برایتان بوجود آمده باشد که واقعا" به همین راحتی است؟
باید بگویم که بله به همین راحتی است. یعنی تمام اتفاقات و رویدادهای زندگی من و شما دقیقا" بر اساس نوع گفتار، افکار و احساسات مثبت یا منفی ما شکل میگیرند.
و میتوان گفت که آینده آبستن اتفاقات و رویدادهای خوب و بد است. اما دیگر تجربه کردن این اتفاقات بستگی به خود ما دارد. این ما هستیم که تصمیم میگیریم که اتفاقات و رویدادهای خوب را تجربه کنیم یا بد. شما میتوانید بابت آن چیزهایی که هم اکنون ندارید ناراحت و غمگین و افسرده و عصبی باشید. اما فقط همین قدر بدانید که شما با خراب کردن احساس خودتان، باعث خواهید شد که اتفاقات ناخوشایندی را در روزهای آینده تجربه کنید. حال یک محاسبه ساده انجام بدهید و ببینید که آیا دلتان میخواهد که اتفاقات آینده زندگی شما ناخوشایند باشند یا خیر؟ تصمیم با شماست!
چرا این قدر تاکید میشود برای زیبا سخن گفتن. چرا این قدر تاکید میشود برای سکوت کردن. سکوت کردن چه فایده ای مگر دارد؟
فایده سکوت آن است که ما سخن نمیگوئیم. وقتی سخن نمی گوئیم انرژی منفی تولید نمیکنیم. احساس خود را خراب نمیکنیم. کیفیت اتفاقات زندگی خودمان را خراب نمیکنیم. دیگر دلیل از این بهتر و راحت تر؟!
اگر میتوانید که قشنگ و زیبا و مثبت حرف بزنید، چه اشکالی دارد. سخن بگوئید. هرچقدر که دلتان میخواهد حرف بزنید. اما اگر فکر میکنید که اگر سخنی بگوئید که باعث ناراحتی و رنجش خاطر دیگران خواهد شد لطفا سکوت اختیار کنید. به خاطر خودتان سکوت کنید.
سوال بعدی این است که آیا میتوان خواب های خوب را تعبیر کرد؟
پاسخ خیر است. زیرا که اگر ما عادت کنیم به تعبیر کردن خواب،آنگاه دیگر این کنجکاوی باعث خواهد شد که هر وقت خوابی دیدیم بلافاصله به سراغ تعبیر آن رفته و باور و احساس خود را خراب کنیم.
خواب چیست؟
خواب نتیجه فعالیت ضمیرناخودآگاه ماست. علایق شدید ما که در هنگام بیداری به شدت پیگیری شده و هیچ دستاورد عملی و عینی بدست نیاورده، آنگاه در هنگام خواب توسط ضمیرناخودآگاه ما بازسازی میشود. ضمیرناخودآگاه ، ما را در حالت و و ضعیتی قرار میدهد که انگار ما به آن خواسته خود رسیدهایم.
برای ضمیرناخودآگاه ما هر چیزی امکان پذیر است. هر آرزو و خواسته ای که داشته باشیم به راحتی برایش قابل انجام است. اما انجام آن در هنگام خواب دستاوردی عملی و عینی برای ما نخواهد داشت. مثلا" شما آرزو دارید یک اتومبیل داشته باشید. اما فعلا" این امکان میسر نیست. شما دائما" به آن فکر میکنید و خودتان را در ذهن خود تصور میکنید که آن اتومبیل را در اختیار دارید.
در این هنگام ضمیرناخودآگاه شما به کمک شما آمده و در هنگام خواب، شما را سوار بر آن اتومبیل نموده و در عالم رویا، درحال رانندگی خواهید بود. نکته جالب داستان اینجاست که آن لذتی که شما در هنگام خواب از سوار شدن بر آن اتومبیل دریافت میکنید دقیقا" معادل همان لذت واقعی رانندگی با آن اتومبیل در واقعیت خواهد بود. زیرا ضمیرناخودآگاه نمیتواند تشخیص بدهد که ما واقعا" سوار بر آن اتومبیل هستیم یا اینکه این فقط یک تصور است.
شاید بتوان گفت که وقتی ما در عالم خواب سوار آن اتومبیل میشویم و رانندگی با آن را احساس میکنیم به عبارتی میل بدست آوردن آن در ما تقویت میشود. در همان عالم خواب، ممکن است راه و روش رسیدن به آن اتومبیل هم به صورت غیر مستقیم به ما نشان داده بشود. اما با این حال این دلیل بر آن نیست که ما خواب خود را برای اطرافیانمان تعریف کنیم و یا اینکه به سراغ تعبیر آن برویم.
در واقع ضمیرناخودآگاه وظیفه کنترل و مدیریت زندگی و درنهایت ایجاد سرنوشت ما را دارد.
پس توصیه میشود خواب خود را نه تنها تعبیر نکنید بلکه اصلا" به آن فکر هم نکنید.
از بازگو کردن آن برای دیگران هم خودداری بفرمائید.
پایان