احساس آرام _ ارتباط با ضمیرناخودآگاه ، کائنات

روش صحیح گرفتن فرمان در رانندگی

مقدمه:

هنر رانندگی در عین سادگی، بسیار دشوار و پیچیده است. اصولی دارد که باید بصورت کامل و به درستی به آنها توجه نمود. عدم توجه به این نکات موجب بروز حوادث ناخوشایندی خواهند شد. همانگونه که در مطلب قبلی با عنوان "پشت پرده اتفاقات ناخوشایند" بیان شد، تصادف یک عامل بازدارنده از سوی کائنات است.

 بعبارتی تصادف شما به این معنی است که، مسیر را اشتباه رفته‌اید و کائنات به این وسیله از ادامه حرکت شما جلوگیری کرده است. اگر به قوانین راهنمائی و رانندگی بی توجهی کنیم قطعا" توسط کائنات مجازات خواهیم شد. و این مجازات گاهی بصورت تصادف است و گاهی به صورت یک خرابی موتور اتومبیل یا پنچری و یا هر وسیله دیگری که کائنات می‌تواند از آن استفاده کند. و آن بستگی به میزان درصد اشتباه ما دارد که آن را کائنات تشخیص داده و مجازات لازم را اعمال می‌کند. افسر راهنمائی و رانندگی هم یکی از عوامل کائنات است. او به میل خودش کاری نمی‌کند. باید حتما" دستور کائنات به ضمیرناخودآگاه او ارسال شده باشد تا جریمه‌ای صورت بگیرد. و اگر شما در مدار اشتباهی قرار بگیرید آنگاه بصورت اتوماتیک پیامهای لازم به افسر راهنمائی و رانندگی و یا دوربین های مستقر در جاده صادر خواهد شد.

یکی از مهمترین اشتباهات رانندگی طرز گرفتن فرمان به صورت غلط است که این امر به ظاهر ساده می‌تواند موجب بروز حوادث و تصادفات زیادی بشود.

در اینجا به صورت مختصر به طرز صحیح گرفتن فرمان و اتفاقاتی که در اثر انجام اشتباه این کار بوجود خواهد آمد اشاره می‌کنم. امیدوارم با به خاطر سپردن این نکات ساده و اما در عین حال مهم، همیشه یک رانندگی ایمن داشته باشید.

دیروز در خیابان یک اتومبیل آموزش رانندگی توجهم را به خودش جلب کرد. یک خانم جوان در حال رانندگی بود. مربی هم یک آقای میانسال بود که با دقت به روبرو نگاه می‌کرد. گویا در افکار خودش غوطه ور بود.

شاید در آن لحظه به هر چیزی فکر می‌کرد به جز رانندگی آن خانم هنرجو!

اما نکته جالب طرز گرفتن فرمان توسط آن خانم هنرجو بود. آن خانم دستانش را در قسمت پائین فرمان قرار داده بود. برایم عجیب بود. مگر می‌شود مربی مراقب رانندگی هنرجو نباشد. مگر می‌شود حواسش هر جایی باشد به جز نحوه رانندگی هنرجو؟

با خودم فکر کردم، این خانم به همین  شیوه، رانندگی را خواهد آموخت. فردا با گرفتن گواهینامه وارد کوچه وخیابان خواهد شد. آنگاه اگر یک اتفاق و تصادف رخ بدهد مقصر کیست؟ ما هم که تکلیفمان مشخص است. مثل اکثر موارد می‌ایستیم و به اشتباه آن خانم می‌خندیم. کاری که در جامعه ما متاسفانه رواج دارد. فقط کافی است که یک خانم در هنگام رانندگی مرتکب اشتباه بشود. سوژه ما ایجاد شده است. من قصد ندارم الان از بعد جامعه شناسی و روانشناختی به این موضوع نگاه کنم فقط خیلی کوتاه یادآوری می‌کنم که عدم توجه مربیان به هنرجویان در هنگام رانندگی، می‌تواند عواقب جبران ناپذیری پدید بیاورد.

ضمن تشکر و قدردانی از زحمات مربیان عزیز و دلسوز، یادآور می‌شوم که توجه مربیان به نحوه آموزش و رانندگی هنرجویان، باعث خواهد شد که در آینده، اورژانس کار کمتری داشته باشد. تخت‌های بیمارستان‌ها کمتر اشغال بشود. خانواده‌های کمتری عزادار بشوند. بچه‌های کمتری پدر و مادر خود را از دست داده و بی سرپرست باشند. خسارت کمتری به اتومبیل‌ها وارد بشود. چرا؟ چون آنگاه تصادف کمتری رخ خواهد داد. وظیفه مربیان آموزش رانندگی بسیار حساس و خطیر است.

امیدوارم آن دسته از مربیان عزیزی که گاهی اوقات توجه کمتری به نحوه آموزش و رانندگی هنرجویان خود دارند کمی بیشتر مراقب باشند. آموزش رانندگی بسیار حساس و خطیر است زیرا که مربیان عزیز آموزش رانندگی، تا آخر عمر صد ساله خود، در قبال رانندگی هنرجویان خود مسئول هستند. و این مسئولیت با به اتمام رسیدن آموزش رانندگی هنرجو پایان نخواهد پذیرفت. 

نحوه صحیح  گرفتن فرمان

قبل از اینکه به ادامه مطلب بپردازم یادآور می‌شوم که هم اکنون هم از قانون 10:10 و هم قانون (9:15) دقیقه استفاده می‌شود. یعنی دستها در حالت ساعت ده و ده دقیقه و نه و پانزده دقیقه قرار می‌گیرند. هر دو حالت درست بوده و بر حسب راحتی شما در هنگام رانندگی می‌توانید از یکی از دو روش بالا استفاده نمائید.

کسانی که قانون (9:15) را توصیه می‌کنند معتقد هستند که در این حالت دستها اولا" به دسته راهنما و برف پاکن و ادوات دیگری که در زیر فرمان قرار دارند نزدیک تر هستند. و دوم اینکه در هنگام باز شدن کیسه هوا، امکان برخورد دستها به کیسه هوا کمتر خواهد شد. طرفداران روش (10:10) هم استدلال های خودشان را دارند.

 بهر حال در اینجا برای اینکه حوصله شما هم سر نرود فقط به نمونه (10:10) که مزیت های بیشتری نسبت به فرمول (9:15) دارد پرداخته می‌شود.

شما یک ساعت دیواری را در ذهن خود مجسم کنید. ساعت ده و ده دقیقه را در ذهن خود تصور نمائید. مانند شکل زیر:

دستان شما باید روی ساعت ده و ده دقیقه قرار داشته باشد.

دستان خود را خیلی محکم مشت نکنید و خیلی هم شُل و وِل قرار ندهید.

چهار انگشت شما باید از قسمت بیرون، فرمان را در اختیار داشته و انگشت شصت شما هم از قسمت داخل، فرمان را کنترل نماید. 

چرا نباید فرمان را خیلی سفت یا خیلی شل گرفت

اگر فرمان را خیلی محکم و سِفت در دست بگیرید بعد از گذشت مدت زمان  کوتاهی، شما احساس خستگی خواهید کرد. در قسمت مُچ دست و کِتف احساس خستگی کرده و به صورت اتوماتیک دستان شما آویزان خواهد شد. (ضمن اینکه درد ناشی از خستگی دستان و کتف شما، به عضلات گردن فشار آورده و بعد از گذشت مدت کوتاهی احساس سردرد دست خواهد داد).

و اگر فرمان را خیلی هم شل بگیرید آنگاه در هنگامی که می‌خواهید به سمت چپ یا راست گردش کنید و لازم است که خیلی سریع واکنش نشان بدهید آنگاه ممکن است فرمان برای لحظه‌ای از دستان شما خارج شده (سُر بخورد) و در کسری از ثانیه تصادف رخ بدهد.

چرا باید دستان ما حتما" در حالت ده و دقیقه (10:10) قرار داشته باشد؟ دلیل آن است که وقتی دستان شما در آن ناحیه است، آنگاه فاصله آرنج شما تا پهلوی شما زیاد خواهد بود. در این هنگام وقتی قصد گردش به سمت راست یا چپ را دارید به راحتی می‌توانید فرمان را به گردش در بیاورید. اما اگر دستان شما پائین تر باشند آنگاه هنگام دور زدن، بازو و آرنج دستتان به پهلوی شما برخورد کرده و از ادامه حرکت فرمان جلوگیری خواهد کرد.

در همین رابطه باز یاد خانمی افتادم که در خیابان قصد حرکت به سمت عقب را داشت. ایشان در حالی که دستانش کاملا" در قسمت پائین فرمان بود به  سختی می‌توانست فرمان را حرکت بدهد و برای یک جابجائی ده سانتی متری مجبور شد بارها فرمان را به چپ و راست حرکت بدهد. چون فاصله بازو و آرنج وی تا پهلویش کم بود و نمی‌توانست به اندازه کافی فرمان را بچرخاند. در حالی که اگر دستانش در قسمت ده و ده دقیقه قرار می‌داشت با فاصله‌ای که آرنجش از پهلویش داشت با یک حرکت فرمان، جابجا می‌گردید.

نحوه حرکت در دنده عقب:

هنگامی که قصد دارید از دنده عقب استفاده کنید در حالی که به سمت عقب نگاه می‌کنید،  پشت بازوی دست راستتان را به صندلی خودتان تکیه داده و ساعد دست خود را روی صندلی شاگرد قرار بدهید. آنگاه با دستان خود لبه صندلی شاگرد را به شکل کاملا" مسلط در دست بگیرید. به آرامی سر خود را به عقب برگردانید و آهسته حرکت کنید. مانند شکل زیر:

 آنگاه در حالی که دست چپتان روی ساعت ده قرار دارد به آرامی شروع به حرکت نمائید.

نکته خیلی مهم آن است که حتما" برگشته و مستقیم قسمت عقب ماشین را کنترل نمائید نه از طریق آینه جلو.

زیاد دیده شده که رانندگان در هنگام حرکت در حالت دنده عقب، با سرعتی زیادتر از حد متعارف حرکت می‌کنند. این عمل بسیار خطرناک است. زیرا که در حرکت به سمت عقب، کنترل و اشراف کمتری به اطراف داریم[...]

به یاد داشته باشید که در حالت دنده عقب، سرعت باید فوق العاده کم باشد. شما باید به صورت حلزونی حرکت کنید. تا بتوانید با اشراف کامل به قسمت عقب و اطراف از برخورد با عابرین یا موانع موجود جلوگیری کنید. ضمنا" حرکت آهسته در هنگام دنده عقب، به شما آرامش و اعتماد بیشتری خواهد داد. زیرا که کنترل بیشتری بر اوضاع خواهید داشت.

داشتن کنترل و احساس امنیت در هنگام رانندگی ایجاد اعتماد به نفس می‌کند.

                                                                                    پایان