بله ما از زمان حال خارج میشویم و به زمان گذشته یا آینده می‌رویم.
کائنات پویا هستند. کائنات آنلاین هستند. هیچ توقفی در کار نیست. درست زمانی که ما از زمان حال خارج میشویم آنگاه دیگر آنلاین نیستیم. پویا نیستیم. در جریان زندگی نیستیم. دیگر احساسی در کار نیست. و شما به شدت در حال فکر کردن هستید.
فکر کردن به گذشته و آینده. و همانطور که می‌دانید در گذشته و آینده احساسی وجود ندارد.
تا زمانی که شما در زمان حال به سر ببرید و شرایط موجودتان را بپذیرید هرگز احساس بدی پیدا نخواهید کرد. هرگز دلگیر و دلتنگ نخواهید شد. هرگز حالتان ناخوشایند نمیشود.
فقط در زمان حال است که فکر کردن متوقف میشود. شما فقط در لحظه است که با کائنات هماهنگ می‌شوید. با کائنات پیش می‌روید.به معنای واقعی کلمه زندگی می‌کنید.
هنوز هیچ اتفاقی رخ نداده اما فکر شما برایتان تصویر سازی می‌کند. فکر شما براحتی می‌تواند شما را به آینده و گذشته ببرد. می‌تواند حوادث و اتفاقات را برایتان بازسازی نماید.
به شما ثابت می‌کند که اتفاق ناخوشایندی در حال رخ دادن است. باور احتمال بروز اتفاقات ناگوار را برایتان زنده می‌کند. آنچنان تصاویر شفاف و زنده ای از اتفاقاتی که ممکن است در آینده رخ بدهد برایتان مجسم می‌کند که شما باور می‌کنید که هر لحظه ممکن است آن اتفاق ناگوار رخ بدهد. درحالی که هنوز هیچ اتفاقی رخ نداده است. و این کبوتر خیال شماست که شما را به دوردست ها می‌برد.
باید تمرین کنید که در زمان حال به سر ببرید. تکرار کنید. آرامش را تکرار کنید. عادت کنید بلافاصله جواب ندهید. بلافاصله عکس العمل نشان ندهید.
هر لحظه ما در یک موقعیت جدید قرار می‌گیریم. هر رویدادی که برایمان رخ می‌دهد یک تجربه جدید محسوب خواهد شد. ما از نظر فکری همیشه کمی از اتفاقات موجود عقب هستیم. زیرا که فکر ما اتفاقات را تجزیه تحلیل می‌کند.
وقتی شما یک جمله ای را می‌شنوید مغز شما شروع به تجزیه و تحلیل آن می‌کند. از همه جوانب به آن نگاه کرده و بعد عکس العمل نشان می‌دهد. به خاطر همین است که عرفا میگویند هرگز زود پاسخ ندهید. کمی سکوت کنید. سکوت کردن در واقع فرصت دادن به مغز برای ارائه نتیجه آنالیز خودش است.
اما احساس ما انلاین است. احساس ما سریع می‌خواهد واکنش نشان بدهد. گاهی سخنی را می‌شنویم که برایمان چندان جالب نیست و احساس میکنیم که به ما توهین شده است.
در این هنگام این احساس ماست که عامل واکنش است. سریع می‌خواهیم پاسخ شخص مقابل را بدهیم. بنوعی به او ثابت کنیم که نظرش اشتباه است.
اما فکر این طور نیست. درست در آن لحظه که احساس ما بر آشفته شده است فکر درحال آنالیز آن جمله است. وقتی ما بر اساس احساسمان عکس العمل نشان می‌دهیم آنگاه بعد از دقایقی آرام میشویم. زیرا که فکر آنالیز خودش را انجام داده و نتیجه را ارائه کرده است.
آنگاه است که متوجه میشویم در اظهار نظر اشتباه کردیم. زود قضاوت کرده ایم. این نتیجه آنالیز فکر ماست.
بعد از هر رویدادی سریع عکس العمل نشان ندهید. آرام باشید. به هیچ چیزی فکر نکنید. خودتان را به جریان روان رودخانه کائنات بسپارید. اجازه بدهید همراه کائنات حرکت کنید. توقت نکنید. اجازه بدهید فکر شما آنالیز خودش را انجام بدهد.
در این هنگام احساس شما همچنان منتظر است تا شروع به فعالیت کند. ابراز عقیده نماید. سریع واکنش نشان بدهد. چون احساس آنلاین است. احساس در زمان حال است. اما فکر در زمان حال نیست. فکر یا در گذشته است یا در آینده.
تسلیم جریان کائنات باشید تا یگانگی را تجربه کنید. شما تا زمانی که در مدار منظم کائنات در حرکت هستید هرگز دچار مشکلی نخواهید شد. هرگز حالتان خراب نمیشود. هرگز اتفاق ناگواری را تجربه نمیکنید. زیرا که در کائنات هر چیزی در جای خود و هر کاری در زمان خود به بهترین شکل ممکن به انجام میرسد. فقط به شرط آنکه در زمان حال به سر ببرید. نه در گذشته باشید نه در آینده.
نتیجه کلی:
سریع عکس العمل نشان ندهید. آرام باشید. اصلا لازم نیست در آن لحظه فکر کنید. فکر در حال انجام وظیفه خودش است. فقط سکوت کنید. اجازه بدهید فکر کارش را انجام بدهد. آنگاه نتیجه آنالیز فکر شما با احساس شما در زمان حال ادغام میشود. نتیجه فوق العاده خواهد بود. شما بهترین پاسخ و قشنگ ترین عکس العمل را نشان خواهید داد. زیرا که فکر و احساس شما با هم هماهنگ شده اند و شما کاملا در زمان حال به سر میبرید.
پایان
یک تکه نان