انرژی هم که طبق تعریف فیزیک، هرگز از بین نمی‌رود بلکه از شکلی به شکل دیگر تبدیل می‌شود. به عبارت دیگر ما همیشه در حال تولید انرژی و تبدیل آنها به اشکال دیگر هستیم.
مثلا مادری که همیشه هنگام رفتن فرزندنش به مدرسه اظهار نگرانی می‌کند که مبادا اتفاقی ناگوار برای او رخ داده باشد در واقع بدون اینکه خودش متوجه باشد و ناخواسته درحال تولید انرژی های منفی است.
قطعا هیچ مادری دلش نمی‌خواهد اتفاق ناگواری برای فرزندش رخ بدهد اما با تولید این انرژی‌های منفی متاسفانه کیفیت اتفاقات زندگی این مادر دچار دستخوش تغییرات عجیب و غریبی خواهد شد.
ناراحتی و غم و غصه و اظهار نگرانی کردن در اصل ارتباط ما را با کائنات به صورت منفی برقرار می‌کند.
کائنات عالم هستی اصلا نمی‌تواند تشخیص بدهد که این مادر، این مادری که فرزند خود را از جانش هم بیشتر دوست دارد، هرگز نمی‌خواهد اتفاق ناگواری برای فرزند دلبندش رخ بدهد. کائنات این قابلیت را ندارند که بتوانند تشخیص بدهند که شما هدفتان از تولید این انرژی مثبت یا منفی چیست؟
اگر هم تشخیص بدهد قادر به تغییر آن نیست چون آنها موظف هستند فقط به آن فرمانی عمل کنند که توسط ما برایشان ارسال می‌شود. لذا وقتی احساس این مادر در قالب انرژی منفی به کائنات ارسال شد، کائنات شروع به کار می‌کنند.
شروع به کار کائنات چگونه است؟
کائنات عالم موظف هستند که کیفیت اتفاقات زندگی شما را طبق احساسات مثبت یا منفی شما چیدمان نمایند. لطفا دقت بفرمائید این جمله یعنی اینکه در این دنیا هیچ رویدادی تصادفی رخ نمی‌دهد. این خود شما هستید که اتفاقات خوب یا بد را به زندگی خود جذب میکنید.
آن مادر فداکار که حتی جانش را هم حاضر است برای فرزندش فدا کند، با دست خودش و ناخواسته کیفیت اتفاقات زندگی خودش و فرزندش را خراب می‌کند.
احساسات منفی آن مادر در قالب ارتعاشات و پیامهای منفی به کائنات ارسال شده است. کائنات با دریافت این اطلاعات شروع به کار کرده و کیفیت اتفاقات زندگی آنها را چیدمان خواهند کرد.
کائنات برای هر پیام و سیگنال دریافتی از طرف ما، چه مثبت و چه منفی، یک کد مخصوص دارد. به عبارتی کائنات عالم با اشخاص کاری ندارد بلکه با کد مخصوص هر فردی سروکار دارد.
شما به تنهایی یک کد مخصوص برای شناسایی در کائنات دارید. آن مادر هم یک مخصوص در کائنات برای شناخته شدن دارد.
این احساسات منفی بصورت ارتعاشات خاصی به کائنات رسیده و کائنات با دریافت آن ارتعاشات، بصورت اتوماتیک آن احساس را برچسب گذاری می‌کند. این احساس به صورت اتوماتیک وارد پرونده آن شخص می‌شود.
این کار به قدری دقیق و با ظرافت انجام می‌شود که حتی مو لای درزش هم نمی‌رود. کائنات با دریافت این پیام منفی، آن را به فایل مربوطه انتقال داده و در لیست انتظار قرار می‌گیرد.
پس از مدت زمان مشخصی که آن هم طبق قوانین خاص کائنات انجام خواهد شد، آن پرونده گشوده شده و وارد مدار اجرائی می‌شود. پیام پرونده، غم و غصه و نگرانی است که در قالب یک کد احساسی منفی دریافت شده است.
یک کد منفی برای کائنات تعریف خاصی دارد.
هر احساسی به میزان مشخصی روی کیفیت اتفاقات زندگی ما تاثیر مثبت یا منفی خواهد گذاشت. مثلا ممکن است یک احساس منفی با درجه کمی تولید کرده باشیم که در این صورت یک اتفاق ناگوار با درجه شدت کمتری را تجربه می‌کنیم.
اما گاهی این احساس به قدری قوی است که کائنات آن را به صورت یک اتفاق ناگوار و دردناک که با آن احساس کاملا هماهنگ است، در زندگی شخص پدیدار می‌کند.
پس از گذشت مدتی که آن مادر، برای فرزندش نگران بود و دائما سیگنال های منفی به کائنات ارسال می‌کرد کائنات با بررسی پرونده آن مادر، متوجه خواهند شد که با یک سری پیامهای منفی قوی سروکار دارند. پیامهای منفی که سزاوار اتفاقات بسیار دردناکی هستند.
کائنات نمی‌توانند تشخیص بدهند که آن مادر به چه منظوری آن احساسات منفی را تولید کرده است. هرگز نمی‌تواند بفهمد که آن مادر نگران فرزندش است و همواره می‌ترسد از اینکه مبادا اتفاق ناگواری برای فرزندش رخ بدهد.
برسرم آمد از آنچه می‌ترسیدم.
بلاخره طبق ضرب المثل برسرم آمد از آنچه می‌ترسیدم، آن مادر بیچاره اتفاق ناگوار را تجربه می‌کند.
یک روز به او خبر می‌دهند که فرزندش در خیابان تصادف کرده و هم اکنون در بیمارستان است. اتفاقی که رخ داده دقیقا معادل همان احساسات منفی بوده است که آن مادر مدت ها برای کائنات در قالب دلسوزی و غصه خوردن و نگرانی ارسال کرده است. هم اکنون آن مادر نتیجه ارسال سیگنال های منفی خودش را به کائنات دریافت نموده است.
آن مادر با شنیدن آن خبر، شوکه می‌شود. به عبارتی او هر لحظه در انتظار شنیدن چنین خبری بوده است. اما خودش نمی‌دانسته. لذا با شنیدن آن، علاوه بر شوکه شدن، می‌گوید می‌دانستم که بلاخره یک چنین اتفاقی رخ می‌دهد.
این عبارت هم حتما برایتان آشناست: " فکرشو می‌کردم چنین اتفاقی رخ بدهد." به عبارتی ما خودمان اتفاقات آینده را در ذهنمان ترسیم نموده و بعد با فرستادن آن پیام منفی به کائنات، منتظر رخ دادن آنها می‌نشینیم.
شاید به نظر خنده دار بیاید اما این حقیقت دارد که ما آدمها خودمان با دست خودمان کیفیت اتفاقات زندگی را خراب یا خوب می‌کنیم. هر احساس منفی اعم از نگرانی، حسادت، خشم، غم و اندوه، همه اینها سیگنال‌های منفی به کائنات عالم ارسال می‌کند.
به یاد داشته باشید وقتی که شما در شرایط ایده آلی نیستید و شروع میکنید به تولید احساسات منفی در قالب غم و اندوه، در واقع به کائنات سفارش اتفاقات ناگوار را می‌دهید.
لطفا نخواهید که کائنات اتفاقات زندگی شما را خراب کند.
شاید بعضی ها بگویند، دیگر از این بدتر هم مگر ممکن است برای من رخ بدهد؟
باید بگویم که متاسفانه بله!
از این بدتر هم امکان دارد. رخدادن اتفاقات خوب یا بد، هیچ انتها و محدودیتی ندارند.
تا زمانی که شما احساسات مثبت و یا منفی تولید میکنید، کائنات هم مشغول به کار است. کائنات ساعت کار مشخصی ندارند. شروع و پایانی ندارند که بگوئیم الان کائنات خواب است یا مشغول استراحت می‌باشد، پس بگذار این پیام منفی را تولید کنم. ابدا چنین چیزی امکان ندارد. کائنات عالم هستی بیست و چهار ساعته و تمام وقت مشغول انجام وظیفه هستند.
لحظه به لحظه ما را مانیتور می‌کند. احساسات، رفتار، سخنان و افکار ما را زیر نظر دارد. شاید باورتان نشود اما کائنات حتی نگاه ما را هم مانیتور می‌کند. ما به شدت زیر ذره بین چشمان تیز بین کائنات هستیم.
هر فکر و عملی به نوعی انرژی محسوب می‌شود. همانگونه که می‌دانید این جهان سراسر انرژی است. هر فکر و عملی در قالب ارتعاشات مثبت یا منفی به کائنات ارسال خواهد شد.
کائنات خستگی ناپذیر هم، بلافاصله پیامها را دریافت نموده و با زدن برچسب مناسب، در پرونده ما بایگانی می‌کند تا زمان اجرائی شدن آن فرا برسد.
اجرائی شدن اتفاقات زندگی توسط کائنات
کائنات بلافاصله دست به کار نمی‌شوند. یعنی وقتی شما یک احساس مثبت یا منفی تولید کرده و بلافاصله به کائنات ارسال میکنید، آنگاه کائنات عقده و مرض ندارند که بلافاصله همان لحظه، آن را تبدیل به یک اتفاق خوشایند یا ناخوشایند بنمایند.
کائنات توسط خدای مهربان اینگونه برنامه ریزی شده که مدتی زمان به ما خواهد داد. زمانی که ما بتوانیم آن پیام منفی را اصلاح کنیم. شاید بگوئید مگر می‌شود پیامهای منفی را اصلاح کرد؟
باید بگویم که بله می‌شود. اما چگونه؟
شما با تولید احساسات مثبت، میزان انرژی مثبت تولیدی خود را بالا خواهید برد. در نتیجه ارتعاشات مثبت بیشتری به کائنات ارسال می‌شود.
هرچقدر میزان این پیامها و سینگنال های مثبت بیشتر و قوی تر باشند آنگاه مقدار پیامهای منفی تحت الشعاع قرار گرفته و ضعیف تر خواهند شد.
به عبارتی وقتی شما در یک لحظه یک احساس منفی تولید نموده و سپس بعد از چند دقیقه متوجه آن حال خودتان شدید و شروع کردید به تغییر احساس خود از حالت منفی به حالت مثبت، آنگاه گویا آن احساس منفی خود به خود از بین می‌رود.
این موضوع بسیار پیچیده تر از آن است که بتوان در قالب چند جمله آنرا توضیح داد. در ضمن این موضوع آن قدر گسترده است که در ذهن و معلومات من نخواهد گنجید. لذا در همین حد می‌توانم بگویم که وقتی یک احساس منفی را به یک احساس مثبت مانند خنده و خوشحالی و شادی یا سپاسگزاری تبدیل کردیم آنگاه کیفیت اتفاقات بعدی زندگی ما طبق آخرین احساسی که به کائنات ارسال کرده ایم رخ خواهند داد.
اگر احیانا دچار یک احساس منفی شدید، پس بلافاصله از آن بیرون بیائید و مسیر احساسی خود را عوض کنید. در ضمن آن احساس مثبت را ادامه بدهید.
قرار نیست که شما لحظه ای خوشحال باشید و دوباره وارد فاز منفی بشوید. این اتفاق کار را خراب کرده و آخرین سیگنال ارسالی به کائنات، یک پیام منفی خواهد بود. و کائنات طبق آن کیفیت اتفاقات زندگی شما را تدارک خواهند دید.
نکته بسیار مهمی که باید یادآور بشوم آن است که به شدت مراقب باشید تا اتفاقی رخ نداده، خودتان آن را از قبل برای خودتان جذب نکنید.
شما ممکن است بابت موضوعی نگران باشید. حدس می‌زنید که ممکن است اتفاقی برای شما به شکل ناخوشایندی رخ بدهد. اولا که هنوز آن زمان نرسیده است. ممکن است هزارویک اتفاق در آن لحظه رخ بدهد.
دوما، شما با ابراز نگرانی در مورد اتفاقی که هنوز رخ نداده است در واقع درحال تولید انرژی منفی هستید و طبق گفته هایی که در بالا اشاره شد، شما با دست خودتان کیفیت آن اتفاقات را خراب خواهید نمود.
پس حتی اگر در حال حاضر موضوعی فکر شما را مشغول کرده است هم به خودتان اجازه ندهید در مورد آن موضوع با احساس نگرانی فکر کنید. تصورات منفی و ناخوشایند در مورد آن نداشته باشید. هنوز اتفاقی رخ نداده است.
پس نگرانی شما بی مورد است. اگر می‌خواهید آن موضوع به بهترین شکل ممکن برای شما تمام بشود، از همین الان تصمیم بگیرید که احساس مثبت و خوبی داشته باشید. در مورد آن مثبت اندیش باشید.
شما با تفکرات مثبت و شکرگزاری و سپاس از خداوند مهربان، می‌توانید احساس مثبت و شادی را در خود ایجاد کنید. به یاد داشته باشید که شما هرگز تنها نیستید.
اگر به خدای مهربان اعتماد کنید او حتما به شما کمک می‌کند. به شرط آنکه اجازه بدهید احساس شما خراب همیشه مثبت و خوب باشد.
اگر به خدا توکل کنید و به او امیدوار باشید اما همچنان احساس یاس و نا امیدی و غم و اندوه داشته باشید در واقع خودتان را گول زده اید.
بابت تک تک داشته هایتان خوشحال باشید. بعضی ها با دلخوری می‌گویند، به چه دلم را خوش کنم؟ باید بگویم که به هر چیزی که هم اکنون در اختیار دارید.
من نمی‌دانم دقیقا چه چیزهایی در اختیارتان است اما خوب می‌دانم که چیزهای با ارزش زیادی دارید که همین الان می‌توانید آنها را شمارش کنید و بابت آنها شکرگزار باشید.
سخنی کوتاه با آن دوستی که الان کمی نا امید است.
دوست من، اگر الان حال خوشی نداری، به آن خاطر است که در گذشته دائما ناله کرده ای. کار تو فقط شکایت بوده است. همیشه به تمام چیزهایی که نداشته ای فکر کرده ای.
خوب اینگونه فکر کردن، تولید انرژی منفی می‌کند. تو در گذشته دائما در حال ارسال سیگنال های منفی به کائنات بوده ای. قرار هم نبوده که وضعیت فعلی تو بهتر از این باشد. به عبارتی خودت اینگونه خواسته ای، البته ناخواسته.
تو می‌توانی از این پس کیفیت اتفاقات زندگی خودت را زیبا خلق کنی. لازم نیست بسته های موفقیت در چند روز و چند ساعت را آن هم با قیمت های هنگفت خریداری کنی.
لازم نیست در سمینارهایی با بلیط های ورودی گرانقیمت شرکت کنی. لازم نیست هیچ کاری انجام بدهی.
فقط احساس مثبت و خوبی داشته باش. خوش بین و مثبت اندیش باش. وقتی احساس تو خوب و مثبت شد آنگاه وقتی در سمینار انگیزشی هم شرکت کنی یا کتاب و سی دی های انگیزشی داشته باشی، آنگاه خواهی دید که چگونه کلمات آن مطالب را درک می‌نمائی و قدم به قدم طبق دستورات آنها درجهت موفقیت گام برمی‌داری. تاز مانی که احساس تو مثبت و آرام نباشد هیچ کدام از آنها به درد تو نخواهند خورد. اگر تو هم اکنون بابت خیلی چیزها دلخور و ناراحت هستی، آیا این دلخوری و ناراحتی تو، مشکلات تو را حل خواهند کرد یا تا کنون حل کرده اند؟
آیا هرچقدر که بیشتر ناراحت و عصبی باشی، امکان اینکه یک اتفاق خوشایند و معجزه گونه در زندگی تو رخ بدهد بیشتر خواهد بود؟
البته که نه . با تولید احساسات منفی فقط پرونده خودت را سنگین تر می‌کنی.
اتفاقات بد یکی پس از دیگری سرراهت سبز خواهند شد. این قانون است. اگر الان شرایط زندگی تو آن گونه که مورد دلخواهت بوده نیست، اشکال ندارد. نا امید نشو. تو هنوز خیلی زمان داری. امیدوار باش که اگر احساس مثبت و آرام و خوبی داشته باشی می‌توانی پس از گذشت مدت زمان مشخصی کیفیت اتفاقات زندگی خودت را بهبود ببخشی.
عوض شدن کیفیت اتفاقات زندگی تو به یک باره صورت نخواهند گرفت. حتما زمان لازم دارد. همانگونه که احساس منفی و نا امیدی که الان داری هم نتیجه مدت زمان زیادی است که در آن حالت قرار داشته ای.
یکی از اشکالات عمده ما آدمها این است که عجول هستیم. دلمان می‌خواهد تمام اتفاقات خوب سریع برایمان رخ بدهند. درحالی که فراموش می‌کنیم که کائنات بسیار صبور هستند. اما در عین حال هوشمند و قانونمند هم هستند. دیر یا زود دارد اما سوخت و سوز ندارد.
از همین الان تصمیم بگیر که دیگر تحت هیچ شرایطی اجازه نخواهی داد احساس تو خراب و منفی بشود. چون تو می‌خواهی از این به بعد فقط اتفاقات خوب را تجربه کنی. با درست شدن احساس تو، کیفیت اتفاقات زندگی به شکل مطلوبی رخ می‌دهند.
این اتفاقات آرام آرام و لحظه ای رخ خواهند داد. رویدادهای خوب خیلی کوچک شروع شده و تبدیل به اتفاقات بزرگتر خواهند شد. اما این فقط بستگی به خودت دارد که تا چه اندازه بتوانی این احساس مثبت را در خود حفظ کنی.
فراموش نکن که داشتن احساسات منفی مانند غم واندوه، یاس و نا امیدی، خشم و عصبانیت، نه تنها دردی را دوا نخواهند کرد بلکه کیفیت اتفاقات زندگی را به بدترین شکل ممکن رقم خواهند زد.
تو که دوست نداری اتفاقات آینده به صورت ناخوشایند برایت رخ بدهند؟
پایان
یک تکه نان