کائنات هستی این قدرت تشخیص را ندارند لذا هر پیامی را که از طرف هر کسی دریافت کنند، خروجی آن را برای همان شخص فرستنده تعیین و ایجاد خواهند نمود.
ما در هر لحظه در حال فرستادن پیام به کائنات عالم هستی جهت اجرائی شدن هستیم. ما در هر لحظه با کلام، ارتعاشات فکری، و هر عمل دیگری که انجام می‌دهیم در حقیقت یک فرمان در قالب یک پیام به کائنات ارسال می‌نمائیم.
کائنات عالم هر پیامی را که از طرف هر کسی دریافت می‌کند، بازتابش را فقط برای همان شخص تعیین و چیدمان خواهد کرد.
وقتی کسی لب به نفرین می‌گشاید این جملات حاوی نفرین، به شکل یک پیام منفی به کائنات فرستاده میشود.
کائنات عالم نمی‌تواند تشخیص بدهد که این شخص این نفرین را برای شخصی دیگر به غیر از خودش بیان می‌کند. کائنات اینگونه برنامه ریزی شده اند که هر پیام دریافتی از طرف هر کسی را مختص همان شخص می‌داند و به نام او ثبت می‌کند.
شخص نفرین کننده وقتی جملات منفی را به زبان می‌آورد چون در حال انجام یک عمل منفی و ناپسند است لذا احساس منفی و ناخوشایندی در وی پدیــــــــــــدار میشود.
کائنات عالم هستی نسبت به احساسات آدم ها بسیار حساس و دقیق هستند. این احساس منفی باعث میشود که یک هاله‌ای از انرژی منفی و خاکستری رنگ دور تا دور آن شخص نفرین کننده را احاطه نماید.
نگاه و دید آن شخص محدود میشود. دریچه های زیبایی ها به روی او بسته شده و فقط در آن لحظه به ناپاکی ها و پلیدی ها دسترسی خواهد داشت. به همین خاطر در آن لحظه امواج و فرکانس های منفی را با شدت زیاد در قالب جملات منفی نفرین، به کائنات ارسال می‌کند.
ماموریت کائنات
کائنات عالم هستی موظف هستند که به درخواست های ارسالی از طرف هر آدمی به بهترین و دقیق ترین شکل ممکن پاسخ بدهند. کائنات با جزئیات درخواست ما کاری ندارد.
یعنی توجهی به این موضوع ندارد که ما درخواست خود را برای خودمان می‌خواهیم یا برای دیگران. حال این درخواست مثبت باشد یا منفی. تفاوتی ندارد.
یا اینکه دوست داریم در چه زمانی و یا مکانی برایمان این اتفاق رخ بدهد.
کائنات قانون خاص خودش را دارد. هر پیامی که به کائنات ارسال میشود به منزله درخواست برای خود شخص است. کائنات خروجی آن پیام را فقط برای فرستنده قابل اجرا می‌دانند نه کسی دیگر.
کائنات عالم مانند چراغ جادو عمل می‌کند. او قادر نیست که خواسته ما را در مورد دیگران به انجام برساند. او فقط می‌تواند خواسته های ما را برای خودمان به انجام رسانده و عملی نماید.
به عنوان مثال، در فیلم علائدین و چراغ جادو می‌بینیم که وقتی چراغ جادو به دست اهریمن داستان ( جعفر) می‌افتد، وی به غول چراغ جادو دستور می‌دهد تا او را تبدیل به بزرگترین جادوگر جهان نماید. او بعد از تبدیل شدن به یک جادوگر تمام عیار، بقیه افراد حاضر در قصر پادشاه را تبدیل به سنگ می‌نماید.
به عبارتی او نمی‌توانست به غول چراغ جادو دستور بدهد که دیگران را تبدیل به سنگ نماید. غول چراغ جادو دستوراتی را می‌توانست انجام بدهد که به صورت مستقیم مربوط به خود شخص آرزو کننده بوده و آرزو در مورد وی باشد.
کائنات هم چنین هستند. آنها نمی‌توانند خواسته های ما را در مورد دیگران بر آورده نمایند. لذا وقتی که ما از کائنات می‌خواهیم که فلان شخص را به خاک سیاه بنشاند چون کائنات وقتی با یک نفر در ارتباط است ارتباطش با دیگران قطع میشود لذا بازتاب و نتیجه آن دعای شر، به خود ما بازگشت خواهد کرد.
چون کسی دیگر جز ما در آنجا حضور ندارد و نمی‌تواند داشته باشد. به همین خاطر وقتی صحبت از نشاندن در خاک سیاه باشد کائنات اینگونه استنباط خواهد نمود که باید شخص درخواست کننده را در شرایط به خاک سیاه نشستن قرار بدهد.
کائنات نمی‌تواند بفهمد که به خاک سیاه نشستن خوب است یا بد. یا اینکه این دعای منفی و شر را برای خودتان می‌خواهید یا دیگران. او فقط شما را می‌شناسد چون پیام را از شخص شما و ضمیرناخودآگاهتان، به صورت مستقیم دریافت کرده است.
بعد از دریافت این پیام، کائنات با سیستم دقیقی که دارند شروع به کار کرده و شرایطی را باید برای شخص نفرین کننده فراهم نمایند که دقیقا" با مضمون آن پیام ارسالی مطابقت داشته باشد.
اما اینکه آن شخص به چه شکلی باید به خاک سیاه بنشیند بستگی به میزان و درجه و احساس درخواست کننده دارد. میزان درجه و احساس درخواست کننده هر چقدر قوی تر باشد آنگاه بازتاب آن هم شدیدتر خواهد بود.
کسی که با حرارت و احساس بسیار قوی اقدام به نفرین کسی می‌کند( از ته دل) به همان نسبت بازتاب آن را در قالب اتفاقات ناگوار برای خودش به شکل قوی‌تر و شدیدتر دریافت خواهد نمود.
به همین خاطر است که هیچ وقت نباید در حق کسی دعای منفی نمود. همیشه باید برای دیگران خوبی و خیر خواست. زیرا وقتی شما برای دیگران حتی کسانی که شما را مورد اذیت و آزار قرار داده اند خیر و خوبی درخواست می‌کنید در واقع برای خودتان درخواست کرده اید.
زیرا کائنات با دریافت دعای خیر از جانب شما، همانگونه که قبلا" اشاره شد، نمی‌تواند تشخیص بدهد که این دعای خیر برای دیگران است و آن را از جانب شما و برای خودتان تلقی کرده و منظور می‌کند.
لذا وقتی برای کسی سلامتی آرزو می‌کنید، کائنات با دریافت پیام سلامتی، کیفیت اتفاقات زندگی شما را به شکلی تدارک می‌بیند که شما سلامتی را تجربه کنید. یا وقتی برای کسی شادی طلب می‌کنید و یا موجب شادی کسی می‌شوید، کائنات با دریافت پیام شادی از جانب شما، کیفیت اتفاقات و حوادث زندگی شما را در آینده به شکل شاد و خوشایندی تدارک خواهند دید.
هر چه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی
قوانین کائنات به شدت دقیق و حساس هستند. هرگونه ارتعاش فکری، هر کلمه و جمله و حتی یک نگاه به ظاهر ساده، همه در قالب کدهایی خاص با معنی خاصی به کائنات ارسال خواهد شد.
در واقع در هر لحظه این پیام ها توسط ضمیرناخودآگاه ما به کائنات فرستاده میشود و کائنات عالم هم بدون وقفه کیفیت اتفاقات زندگی ما را بر اساس آنها چیدمان می‌کنند.
به خاطر داشته باشید در هر لحظه شما می‌توانید با دست خودتان کیفیت اتفاقات و رویدادهای زندگی را در آینده خوب و خوشایند یا بد و ناگوار نمائید.
چیزی به نام شانس و اتفاق وجود ندارد. هیچ رخدادی تصادفی و شانسی بوجود نخواهد آمد. این کائنات عالم به شدت هوشمند و قانونمند آفریده شده اند.
یک کلمه و جمله منفی یا مثبت به شکل یک اتفاق کوچک یا بزرگ منفی یا مثبت در ادامه زندگی ما خودش را نشان می‌دهد.
تا می‌توانید برای دیگران حتی کسانی که به شما بدی کرده اند طلب خیر و برکت نمائید. اول برای دیگران دعای خیر کنید. بعضی ها تصور می‌کنند اگر برای دیگران دعای خیر نمایند و مثلا" طلب شادی و ثروت نمایند دیگر برای خودشان چیزی نخواهد ماند. درحالی که وقتی شما طلب خیر و برکت برای دیگران کردید کائنات اصلا" دیگران را نمی‌بینند و طرف حسابش فقط شما هستید و بس. فقط شما هستید که مورد لطف کائنات قرار خواهید گرفت.
چرا دعا کردن برای دیگران بهتر است از دعا کردن برای خودمان؟
وقتی شما برای خودتان دعای خیر می‌کنید در واقع چون شما یک نفر هستید، کائنات به اندازه و وسعت یک نفر به شما پاسخ می‌دهد.
به عبارتی اگر دعای خیر یا دعای شر، برای خودتان باشد آنگاه کائنات به اندازه خودتان که یک نفر هستید به شما خروجی خواهد داد. اما وقتی شما برای دیگران دعای خیر یا منفی می‌کنید، در اصل در یک طیف بسیار گسترده تری در حال درخواست هستید.
هنگام دعا کردن برای دیگران، چون از آنها یاد میشود، سیگنال های شما با سیگنال های آن افراد در هم ادغام می‌شوند. فرکانس شما، فرکانس های مشترک را جذب نموده و راهی کائنات خواهد شد.
مثلا" وقتی می‌گوئید، خدایا به تمام همسایگان من، سلامتی و شادی عنایت کن، آنگاه سلامتی و شادی ارسال شده از طرف شما، با فرکانس تمام همسایگان شما
هم جهت شده و گویا درخواست شما به تعداد آن همسایگانتان کپی شده و به کائنات ارسال میشود.
خلاصه این مطلب:
کائنات بازتاب درخواست ما را به صورت مستقیم به خودمان بازگشت می‌دهد چون ما فرکانسی معادل آن درخواست ارسال کرده ایم.
وقتی دعای خیر و درخواست ما برای دیگران است، آنگاه فرکانس درخواست ما، فرکانس های مشابه خود را جذب و همراه خود به کائنات منتقل میشود.
کائنات کاری ندارد به اینکه چه مقدار از این فرکانس ها مربوط به ما است و چه مقدار مطعلق به دیگران می‌باشد. کائنات تمام آن درخواست ها را به حساب ما منظور خواهد کرد چون همه آنها برچسب کد ما را روی خود دارند.
حال تصور کنید هرچقدر دامنه دعای خیر ما بیشتر و گسترده باشد، به همان میزان ما از نعمت های بیشتری برخوردار خواهیم شد. برعکس، اگر ما تعداد افراد بیشتری را مورد لعن و نفرین قرار بدهیم، آنگاه کائنات عالم، این دعای منفی و شر را با فرکانس آنها هماهنگ کرده و یکجا به حساب ما منظور خواهد نمود.
پایان
یک تکه نان