نقش احساس در انتقال اطلاعات به کائنات
هیچ پیامی بدون احساس مناسب آن از طریق ضمیرناخودآگاه به کائنات انتقال پیدا نمیکند. به همین دلیل است که خیلی ها اظهار میدارند که مدت ها در مورد موضوعی فکر کرده اند و یا حرف زده اند اما اتفاق مورد نظرشان به واقعیت تبدیل نشده است. مدت ها به خود تلقین نموده اند اما هیچ اتفاقی رخ نداده است.
بله همین طور است. اگر احساس در میان نباشد، این اطلاعات خام بوده و شرایط انتقال به کائنات را نخواهند داشت.
زمانی که شما در مورد موضوعی صحبت میکنید و یا در مورد آن فکر میکنید، ممکن است در یک حالت بی تفاوتی قرار داشته باشید. یا اینکه ممکن است بسیار هیجان زده باشید. یا ممکن است غمگین و افسرده باشید. تمام این احساسات میتوانند ضمیمه و مکمل آن سخنان و افکار شما باشند.
زمانی که احساس خاصی به همراه کلام یا فکر شما همراه شد، آنگاه مجوز ورود به ضمیرناخودآگاه را پیدا خواهد نمود.
مثال:
بارها ممکن است برای شما هم پیش آمده باشد که حال دلتان چندان خوب نبوده است.
به یک باره یکی از اقوام یا دوستانتان به شما زنگ میزند. شما در اینجا قرار است صحبت کنید. اما با چه احساسی؟
شما هم اکنون یک احساس منفی دارید. احساس بد، یک احساس منفی به شمار خواهد رفت. شما با این احساس گوشی تلفن را بر میدارید و شروع به صحبت میکنید.
هنوز چند کلمه ای از بیان جملات شما نگذشته است که طرف مقابلتان متوجه این حس شما شده و از شما سوال میکند که آیا اتفاقی برایتان افتاده است؟
چرا صدایت طور دیگری است!
آن شخص چگونه متوجه شده که شما احساس خوبی ندارید؟
بله از حالت و لحن صدا و بیان شما متوجه شده است. زیرا که احساس ما در سخنان و کلام ما هویدا میشود.
همانگونه که ملاحظه شد احساس بسیار نقش موثری در شکل گیری و مثبت یا منفی جلوه دادن کلام و افکار ما به دیگران دارد.
کائنات هم از این امر مستثنی نخواهند بود.
وقتی شما سخنی میگوئید که همراه با یک احساس منفی و بد است، آنگاه این جملات شما به شکل یک دستور به کائنات ارسال میشود.
به عبارتی کائنات در هر لحظه دریافت دستوری از طرف شما هستند.
چون کیفیت اتفاقات آینده زندگی شما توسط کائنات چیدمان میشوند.
کائنات با دریافت لحظه ای اطلاعات از شما، کیفیت خوشایند یا ناخوشایند را برای شما در آینده تدارک میبینند.
لذا توصیه میشود که همیشه در یک حالت احساسی خوب و مثبت و پایدار به سر ببرید.
پایان