کارهای خوب و مثبت که به نوعی خیر و منفعت آن بصورت مستقیم یا غیر مستقیم به دیگران می‌رسد، به شکل خاصی در حساب شما در کائنات ذخیره شده و در مواقع لزوم به داد شما خواهد رسید.
مثلا" فرض کنید شما هنگام عبور از یک پیاده رو یا خیابان، متوجه یک تکه سنگ در آنجا می‌شوید. آن سنگ را بر می‌دارید و در گوشه‌ای قرار می‌دهید تا مبادا به عابران و رهگذران و یا وسایط نقلیه گذری، صدمه وارد بشود.
شما با این کار بدون اینکه متوجه بشوید یک امتیاز به حسابتان در کائنات اضافه کرده‌اید. این امتیاز و ذخیره شما در کائنات محفوظ است. در هنگام لزوم از حساب شما برداشت شده و آن مشکل و مسئله شما را حل می‌کند و هیچ ربطی هم به شانس و اقبال ندارد!
گاهی اوقات اتفاقات عجیبی در زندگی ما رخ می‌دهد که باعث تعجب ما می‌شود. با خود فکر می‌کنیم که چطور این اتفاق افتاد؟ یا چگونه این مسئله من به این خوبی و معجزه وار حل شد؟
آنجا دقیقا" همان موقعی است که کائنات از حساب ذخیره شما برای حل مشکل شما استفاده کرده است.
پس با این حساب هر آدم عاقلی تمام تلاش خود را می‌کند که تا می‌تواند برای خود در کائنات پس انداز داشته باشد.
این پس اندازها خیلی به درد بخور هستند و خیلی راحت می‌توان آن را افزایش داد. گاهی اوقات حتی یک نگاه محبت آمیز به کودکی که در حال بازی در کوچه است و یا یک نگاه دوستانه به همسایه می‌تواند یک پس انداز محسوب بشود. به طور کلی هر عمل نیکی که باعث رضایت خاطر شما شده و به نفع کسی دیگر جز خودتان در آن لحظه باشد یک پس انداز محسوب خواهد شد.
شما در خانه می‌توانید در شستن و تمیز کردن خانه به همسر یا مادرتان کمک کنید. شستن یک استکان یا یک بشقاب یک ذخیره محسوب می‌شود. یک نگاه محبت آمیز به سیمای نازنین پدر یا مادرتان یک پس انداز در کائنات محسوب می‌شود، چه برسد به اینکه دستانشان را بوسه بزنید و مطیع محض آنها باشید.
آنگاه دیگر رقم امتیازات شما، آنقدر زیاد می‌شود که دیگر حتی فرشتگان آسمان هم قادر به شمارش آن نخواهند بود. (خدمت و ارادت به پدر و مادر و جلب رضایت آنها آنقدر امتیاز و پاداش دارد که فقط خود خداوند قادر است پاداش آن را محاسبه نماید و از عهده هیچ کسی دیگر بر نمی‌آید. قابل توجه کسانی که هنوز پدر و مادرشان در قید حیات هستند).
هنگام انجام دادن یک کار خیر و مثبت، انتظار پاداش نداشته باشید، زیرا احتمالا" دیگر آنوقت کار نیک شما در کائنات ثبت نخواهد شد زیرا شما نتیجه کار خود را گرفته‌اید.
به همین خاطر است که بزرگان و علما همیشه گفته‌اند که بعد از انجام کار نیک توقع و انتظاری نداشته باشید تا پاداش واقعی و ارزشمند را از کائنات دریافت نمائید.
مثلا" روزی برای انجام کاری به اداره‌ای وارد می‌شوید. با کمال تعجب مشاهده می‌کنید که یکی از کارمندان مثل اینکه سالهاست شما را می‌شناسد و با خوشرویی کار شما را انجام می‌دهد و شما را متعجب می‌کند! ( آنگاه با خود فکر می‌کنید، مگر می‌شود که به اداره‌ای مراجعه بکنم و به این خوبی و خوشرویی با من برخورد شود؟) یا درحال عبور از خیابان، اتومبیلی بصورت خطرناکی از کنار شما عبور می‌کند بدون اینکه صدمه‌ای به شما وارد بشود.
شما در آن لحظه قطعا" از "شانس" یاد خواهید کرد. یا مثلا " می‌گویید خدا خیلی رحم کرد. در واقع چیزی بنام شانس وجود خارجی ندارد و فقط یک نگرش و تفکر بیشتر نیست.
از طرفی خدای مهربان هم هرگز بین بندگان خود تمایز و تبعیض قائل نمی‌شود که از یکی مراقبت نماید و از دیگری مراقبت نکند و اجازه بدهد که برایش حوادث ناگوار رخ بدهد.
خداوند مهربان این جهان را قانونمند و هوشمند خلق نموده و خود فقط درحال مانیتور آن است. هر کار خوب یا بدی، هرچند کوچک شامل پاداش یا مجازات خواهد بود.
همانگونه که در قرآن کریم هم به این موضوع اشاره شده که: خوبی و بدی شما حتی به اندازه ذره خردل، محاسبه شده و به خود شما باز می‌گردد.
این قسمت خوب داستان بود.
اما کسانی که باعث اذیت و آزار دیگران می‌شوند، از نظر کائنات در چه جایگاهی قرار دارند؟
همانگونه که گفته شد، برای کائنات فرقی نمی‌کند که شما چه کسی باشید و کجا زندگی کنید. هر آدمی بدون استثنا مشمول قوانین هوشمند کائنات است. کسی که بی مهابا اقدام به انجام کارهایی می‌کند که باعث رنجش و آزار دیگران می‌شود، چه کوچک و چه بزرگ، چه آشکارا و چه پنهان، به شدت مورد مجازات کائنات قرار خواهد گرفت.
کائنات با ثبت این کارها، در زمان مناسب، بازتاب آن کارها را به آن شخص نشان می‌دهند.
همانگونه که برای یک شخص مثبت و کسی که دائما" در حال انجام کار مثبت و خوب است، هر لحظه یک پاداش برایش در کائنات ثبت می‌شود، دقیقا" در روی دیگر سکه هم چنین برنامه‌ای درحال اجرا است و برای کسی که برای دیگران ناراحتی ایجاد می‌کند و موجب آزار و اذیت دیگران می‌شود برایش مجازات ثبت می‌شود. کارهای خطای او در حساب او درحال ذخیره شدن هستند. (حتی یک کلمه و جمله‌ای که به ضرر کسی دیگر به زبان آورده شود)
البته این موضوع آنقدر پیچیده و حساس است که به درستی و دقیق نمی‌توان به تمام ابعاد تاثیر گذار آن به صورت کامل اشاره کرد.
در اینجا خالی از لطف نیست که خاطره‌ای از دوران کودکی خودم را با پدر بزرگوارم بیان کنم.
در کودکی به واسطه علاقه خاصی که نسبت به پدرم داشتم، همیشه از هر فرصتی استفاده می‌کردم تا همراه او باشم. به خوبی به یاد دارم که هنگام عبور از کوچه یا خیابان، بارها خم شده بود و تکه سنگ یا چوبی را از محل عبور عابران یا وسایط نقلیه برداشته و کناری گذاشته بود.
اوایل که خیلی کوچکتر بودم اصلا" مفهوم این کارهایش را نمی‌فهمیدم و حتی به ذهنم خطور نمی‌کرد که از او دلیل کارش را سوال کنم. همین که همراهش بودم برایم کافی بود و لذت می‌بردم .
اما کمی بزرگتر که شدم این حس کنجکاوی را با چند سوال نشان دادم. وقتی از ایشان دلیل این کارهایش را سوال کردم با مهربانی گفتند: "چون اینجا محل عبور آدمها یا محل تردد وسایط نقلیه است. ممکن است این تکه سنگ یا آن تکه چوب، باعث شود به آدمها یا اتومبیل یا موتور سیکلت‌هایی که درحال عبور هستند صدمه وارد بشود. این را بر می‌دارم تا آنها آسیب نبینند."
بصورت اتوماتیک این کارها برایم ملکه ذهن شد. هرچقدر بزرگتر می‌شدم بیشتر حواسم جمع بود که هنگام عبور از پیاده رو یا خیابان، اگر سنگی یا چوبی در آنجا بود را بردارم که به دیگران صدمه‌ای وارد نشود.
ایشان همیشه می‌گفتند که اگر می‌خواهی انسان خوبی باشی، تا می‌توانی به مردم خدمت کن. هرکاری که از دستت بر می‌آید برای مردم انجام بده، اگر هم در شرایطی هیچ کاری از دستت بر نیامد اشکالی ندارد اما مراقب باش باعث رنجش خاطر کسی نشوی. چه با دستانت و چه با زبانت. کسی را آزار نده.
نمی‌دانم شاید پدرم به خاطر کمی سن و سال من ، نمی‌توانست قوانین کائنات را برایم شرح بدهد و با زبانی بسیار ساده که برایم قابل فهم باشد در آن سنین پیچیده ترین قوانین هوشمند کائنات را باز گو می‌کرد. (روح تمام پدر و مادرانی که آسمانی شده‌اند شاد و قرین رحمت بی انتهای خداوند باد).
گاهی اوقات آنقدر سرگرم این زندگی ماشینی، می‌شویم که فراموش می‌کنیم ما در این جهان تنها نیسیتم. کسی هست که در حال مانیتور کردن ماست. کوچکترین کاری که از ما سر می‌زند توسط او فیلم برداری می‌شود و بعد از ثبت و ضبط در پرونده و حساب ما ذخیره می‌شود. این ذخیره‌ها در طی زندگی کوتاه ما در این دنیا، به شکل اتفاقات خوب یا بد برایمان نمود واقعی پیدا می‌کنند.
توصیه می‌کنم تا می‌توانید باعث راحتی اطرافیانتان بشوید. به هر شکلی که می‌توانید باعث خوشحالی دیگران بشوید.
اگر نمی‌توانید کار خوبی انجام بدهید و یا چیزی به فکرتان نمی‌رسید حداقل مراقب باشید که باعث رنجش خاطر کسی نشوید.
آرزو می‌کنم حساب پس انداز ذخیره کارهای خوب شما در کائنات آنقدر زیاد باشد که در هر لحظه از زندگی خود، یک اتفاق و حادثه قشنگ و دلچسب را تجربه کنید.
پایان
یک تکه نان