موفقیت یا عدم موفقیت. پیروزی و شکست و آرامش و دلهره، همه به اندیشه انسان مربوط می‌شود. گویی سرچشمه همه چیز در اندیشه قرار داده شده است. خوشبختانه اندیشیدن و فکرکردن یک کار ارادی است. یعنی ما می‌توانیم تصمیم بگیریم و در مورد موضوعی خاص فکر کنیم.
فکر کردن در واقع یکی از شاهکارهای بی نظیر خداوند مهربان است که در وجود ما به رایگان قرار داده است. من و شما در هر لحظه و در هر کجا که بخواهیم می‌توانیم در مورد هر موضوعی که دلخواهمان است فکر کنیم.
نکته جالب این‌جاست که ما در هنگام فکرکردن، همزمان می‌توانیم به راه‌کارها بیاندیشیم. یعنی در عین حال که مسئله‌ای را طرح می‌کنیم، همزمان راه حل‌هایی را هم برایش ارائه می‌دهیم. بعد می‌توانیم تصمیم نهایی را بصورت یک تصویر واضح در ذهن خود تماشا کنیم. کار به همین جا ختم نمی‌شود. ما می‌توانیم ادامه داستان را هم تا هر کجا که بخواهیم در ذهنمان تصور کرده و پیش برویم.
حال که چنین نعمت قدرتمند و ارزشمندی در اختیار ماست چگونه می‌شود که گاهی این آدمی اصلا" توجهی به آن نمی‌کند. کمی با خود صحبت نمی‌کند. این فکر کردن را میتوان با خود حرف زدن هم نامید.
گاهی ما باخودمان حرف می‌زنیم اما نه با صدای بلند بلکه درذهنمان. اما جالب این‌جاست که گاهی ما حتی زحمت حرف زدن با خودمان را هم به خودمان نمی‌دهیم.
گاهی چقدر تنبل به نظر می‌رسیم.نمی‌دانم شاید انرژی زیادی می‌طلبد و آنوقت که ما اصلا" حوصله فکر کردن نداریم همان زمانی است که ما اصلا" انرژی کافی برای پرداختن به آن افکار را نداریم.
بهرحال اگر کمی به خودمان زحمت بدهیم و شروع به فکرکردن کنیم یا به عبارتی با خود حرف بزنیم، می‌توانیم به زوایای آشکار و پنهان آن موضوع مورد نظر دست پیدا کنیم. وقتی که شما قصد انجام کاری را دارید باید ابتدا تکلیفتان را با خودتان در مورد آن کار روشن کنید. آیا به واقع قصد رسیدن به آن هدف و خواسته را دارید؟
شما اگر به من یا دیگران بتوانید راست نگویید، مطمئن باشید که به خودتان نمی‌توانید دروغ بگویید. شما خوب می‌دانید که آیا واقعا" و از صمیم قلب دوست دارید که به آن خواسته دست پیدا کنید یا نه؟
وقتی که خودتان تشخیص بدهید که از صمیم قلب دوست دارید به آن هدف برسید، آنگاه تصاویری از آن هدف در ذهنتان آشکار می‌شود. تصاویری که می‌تواند انگیزه‌هایی را برای شما ایجاد نماید. این تصاویر را نباید دست کم گرفت. دائما" باید روی این تصاویر تمرکز کنید. به مرور زمان وجود این تصاویر در ذهن شما، به نوعی تبدیل به انگیزه می‌شود.
یعنی شما همواره با دیدن این تصاویر به یاد هدف نهایی افتاده و چون مُصمَّم به رسیدن به آن هستید، موانع موجود در سر راه خود را، آن چنان که بزرگ هستند، بزرگ نخواهید یافت.گویی موانع خیلی کوچکتر شده‌اند و یا اصلا" وجود ندارند.
شما با حفظ این تصورات در ذهن خود، انگار که درحال سوخت رسانی به یک خودروی در حال حرکت هستید. قدرت این تصورات را به هیچ وجه دست کم نگیرید.
این تصورات به نوعی وجود هدف و ارزش آنرا برای شما در هر لحظه تداعی می‌کند. بدون این تصاویر ذهنی، شما بزودی هدف را فراموش کرده و هر مانعی می‌تواند انگیزه‌ای قوی باشد برای عدم ادامه حرکت به سمت خواسته خود.
باخود حرف بزنید. بگویید؛ من هدفم مشخص است. زمان مشخصی هم برای رسیدن به آن وجود دارد. طی کردن این زمان نیاز به صبر و بردباری دارد.
تلاش و پشتکار در دل صبر و شکیبایی نهفته است. صبور بودن یک ذهنیت است. یک تصویر ذهنی است. شما ابتدا موضوع صبر و بردباری را در ذهن خود وارد می‌کنید. سپس تصاویری از صبر و شکیبایی در ذهنتان ایجاد می‌شود. در نهایت به این نتیجه می‌رسید که با داشتن صبر و بردباری میتوان به زیبایی هرچه تمام تر به خواسته خود رسید.
این فرایند تصاویر ذهنی، به سرعت برق در ذهن شما انجام می‌شود. وقتی که شما به نتیجه رسیدید که صبر و بردباری در پایان، نتیجه‌ای زیبا و خوشایند دارد، بلافاصله دوباره تصاویر هدف اصلی در ذهن شما مشخص می‌شود.
این صبر و بردباری مانند یک واگن قطار می‌شود که شما را به سمت هدف خواهد رساند. بعبارتی دیگر برای داشتن پشتکار و مداومت، هر لحظه باید از آن تصاویر ذهنی استفاده کرد. اشراف لحظه به لحظه به افکارمان و بازسازی و نگهداری از تصاویر ذهنی مربوط به هدف و خواسته هایمان، اساس پشتکار و مداومت را تشکیل می‌دهد.
اگر شما نمی‌توانید درکاری مداومت و پشتکار به خرج بدهید به این دلیل است که تصاویر مربوط به هدف و خواسته خود را رها کرده‌اید. تصاویر دیگری بلافاصله جای آن را گرفته است. ذهن ما هیچگاه خالی از تصویر نیست. اگر به اراده خودمان تصویری زیبا ایجاد کنیم و آنرا نگهداریم (با فکرکردن لحظه به لحظه به آن) آنگاه دیگر فکری منفی و مایوس کننده جای آنرا نخواهد گرفت.
با تصویر سازی ذهنی مداوم، شما به صبر و شکیبایی می‌رسید. وقتی که درحالت ذهنی صبر و شکیبایی به سر می‌برید به صورت خودکار به سمت هدف در حال حرکت خواهید بود.
این همان مداومت می‌شود. همان پشتکاری می‌شود که اگر وجود داشته باشد بعد از گذشت زمانی مُعیّن ما را به هدف خودمان نزدیک خواهد کرد.
اشراف لحظه به لحظه به تصاویر ذهنی، نباید هیچ زمانی قطع بشود. فقط در سایه این تصاویر ذهنی است که ما می‌توانیم مداومت و استمرار را در زندگی خود ایجاد نماییم.
به عنوان مثال در تصویر بالا، شخصی را مشاهده می‌کنید که بعد از گذشت مدتی از تلاش برای رسیدن به الماس،نا امید شده و کلنگ به دوش قصد بازگشت می‌کند.
اما نفر دوم که همچنان به تلاش خود ادامه می دهد، مانند من و شما که در تصویر شاهد نزدیک شدنش به الماس‌ها هستیم، او هرگز آن الماس ها را نمی‌بیند.اگر آن الماس ها دیده می‌شد که نفر اول هم آنرا رها نمی‌کرد.
پس چه عاملی است که باعث شده نفر دوم همچنان به کندن و کاویدن و تلاش ادامه بدهد. بله درست حدس زدید. دقیقا" همان تصاویر ذهنی که اشاره شد. او یک تصویر ذهنی از آن الماس‌ها را در ذهن خود دارد.
دیگر نیازی نیست که آنرا الان جلوی چشمانش ببینید. او آنرا در ذهنش هر لحظه تماشا می‌کند.
دیدن هر لحظه آن الماس‌ها در ذهن و اشتیاق رسیدن به آن، موجب می‌شود که او اصلا" به مانع سر راه خود فکر نکند. تصویر سازی لحظه به لحظه از آن الماس‌ها در ذهنش، باعث شده که او به یک ذهنیت صبر و شکیبایی بی نظیر برسد.
زمانی که ما صبر و شکیبایی را در ذهن خود به تصویر بکشیم بصورت خودکار تلاش و مداومت و پشتکار حضور خواهد داشت.
پایان
چرا همه به موفقیت دست پیدا نمیکنند؟